They Choose Violence (Ing - 2025)
- Konuyu Başlatan Osidi
- Başlangıç tarihi
balkan
Onursal Üye
- 27 Şub 2016
- 5,026
- 55,657
Yazar: Sheldon Allen
Çizer: Mauricio Campatella
Yayıncı: AWA Studios (Artists, Writers & Artisans)
Tür: Suç gerilim, intikamcı adalet
Konu: Üç siyahi üniversite arkadaşı, beyaz ırkçıları hedef alan intikamcılar haline gelir, ancak bir taklitçi ortaya çıktığında adalet ve intikam arasındaki çizgi bulanıklaşır.
Laneka, Deidre ve Karen, siyahi üniversitelerinden mezun olmuş ve profesyonel kariyer sahibi olmuş üç yakın arkadaş, topluluklarını saran sistemik adaletsizliğe öfkelenerek, adalet sisteminden sıyrılıp koruma altında cinayet işleyen beyaz üstünlükçüleri hedef alan bir intikam timi kurarlar.
Hedefleri sadece "kötü" polis memurları değil, aynı zamanda "kötü" avukatlar, yargıçlar ve lobiciler de dahil.
Giderek daha yaratıcı yöntemlerle korkunç bir adalet dağıtan bu intikam timi, her zaman kanundan bir adım önde kalarak manşetlere taşınır. Bu durum özgürleştirici, bağımlılık yapıcı ve bir bakıma eğlencelidir – ta ki taklitçi bir katil ortaya çıkana kadar.
"They Choose Violence" (Şiddeti Seçiyorlar) intikamın karanlık, acımasız yoluna girdiğinizde ne olacağını sorguluyor.
İlerlemek için tek yolun şiddeti tırmandırmak olduğunda ne olur?
Bu eser, bir kitle için formülsel bir intikam öyküsü değil, açıkça kahramanlar ve kötü adamlar olan bir hikaye değil; intikam fantezilerinin istenmeyen sonuçların acımasız gerçekliğiyle çarpıştığı, üç kadından oluşan bir intikamcı ekibinin heyecan verici, arındırıcı ve zorlayıcı öyküsüdür.
Sonsözde yazar Sheldon Allen, "bu düşündüğünüz gibi bitmeyecek" diye söz veriyor. Beni daha fazla okumaya teşvik eden de bu vaat. Şöyle açıklıyor: "Vaaz vermeye veya yargılamaya çalışmıyorum. Burada gözlem ve eğlenceden başka bir amaç yok." Onun gözlemleri: “Medeniyet dediğimiz bu küçük şeyde... şiddet o kadar normalleştirildi ki, çatışma çözümünde tercih edilen ve tek kabul edilebilir yanıt olma eşiğinde. Hepimiz, eylemsizlik veya aktif katılım yoluyla, sempati, empati, şefkat ve sabrın cezalandırılabilir özellikler olarak görüldüğü, saldırganlık, yıldırma, zorlama ve intikamın ise ödüllendirildiği bir toplum inşa etmede suç ortağı olduk. Sonuç: THEY CHOOSE VIOLENCE ile umudum, şiddetin tam anlamıyla benimsenmesinin nasıl görüneceğine dair düşünceler üretmek. Bunun uygulanabilirliği. Sonuçları. Yan etkileri. Duygusal bedeli. Karanlığa iniş. Tüm bunların ahlaki yönü. Çünkü inanın ya da inanmayın, bu hikaye nihayetinde sizinle ilgili.”
Teşekkürler Üstat @Osidi.
Çizer: Mauricio Campatella
Yayıncı: AWA Studios (Artists, Writers & Artisans)
Tür: Suç gerilim, intikamcı adalet
Konu: Üç siyahi üniversite arkadaşı, beyaz ırkçıları hedef alan intikamcılar haline gelir, ancak bir taklitçi ortaya çıktığında adalet ve intikam arasındaki çizgi bulanıklaşır.
Laneka, Deidre ve Karen, siyahi üniversitelerinden mezun olmuş ve profesyonel kariyer sahibi olmuş üç yakın arkadaş, topluluklarını saran sistemik adaletsizliğe öfkelenerek, adalet sisteminden sıyrılıp koruma altında cinayet işleyen beyaz üstünlükçüleri hedef alan bir intikam timi kurarlar.
Hedefleri sadece "kötü" polis memurları değil, aynı zamanda "kötü" avukatlar, yargıçlar ve lobiciler de dahil.
Giderek daha yaratıcı yöntemlerle korkunç bir adalet dağıtan bu intikam timi, her zaman kanundan bir adım önde kalarak manşetlere taşınır. Bu durum özgürleştirici, bağımlılık yapıcı ve bir bakıma eğlencelidir – ta ki taklitçi bir katil ortaya çıkana kadar.
"They Choose Violence" (Şiddeti Seçiyorlar) intikamın karanlık, acımasız yoluna girdiğinizde ne olacağını sorguluyor.
İlerlemek için tek yolun şiddeti tırmandırmak olduğunda ne olur?
Bu eser, bir kitle için formülsel bir intikam öyküsü değil, açıkça kahramanlar ve kötü adamlar olan bir hikaye değil; intikam fantezilerinin istenmeyen sonuçların acımasız gerçekliğiyle çarpıştığı, üç kadından oluşan bir intikamcı ekibinin heyecan verici, arındırıcı ve zorlayıcı öyküsüdür.
Sonsözde yazar Sheldon Allen, "bu düşündüğünüz gibi bitmeyecek" diye söz veriyor. Beni daha fazla okumaya teşvik eden de bu vaat. Şöyle açıklıyor: "Vaaz vermeye veya yargılamaya çalışmıyorum. Burada gözlem ve eğlenceden başka bir amaç yok." Onun gözlemleri: “Medeniyet dediğimiz bu küçük şeyde... şiddet o kadar normalleştirildi ki, çatışma çözümünde tercih edilen ve tek kabul edilebilir yanıt olma eşiğinde. Hepimiz, eylemsizlik veya aktif katılım yoluyla, sempati, empati, şefkat ve sabrın cezalandırılabilir özellikler olarak görüldüğü, saldırganlık, yıldırma, zorlama ve intikamın ise ödüllendirildiği bir toplum inşa etmede suç ortağı olduk. Sonuç: THEY CHOOSE VIOLENCE ile umudum, şiddetin tam anlamıyla benimsenmesinin nasıl görüneceğine dair düşünceler üretmek. Bunun uygulanabilirliği. Sonuçları. Yan etkileri. Duygusal bedeli. Karanlığa iniş. Tüm bunların ahlaki yönü. Çünkü inanın ya da inanmayın, bu hikaye nihayetinde sizinle ilgili.”
Teşekkürler Üstat @Osidi.
Son düzenleme: