Mihaly Munkacsy (1844-1900)
tür resimleriyle kazanılan uluslararası şöhret, ve büyük, İncille alakalı resimleri tartar. Munkácsy, onun, bir doğramacı olarak Arad'da harcadığı yıllar esnasında boyamaya başladı. Koruyucuların yardımıyla, o, Viyanalı, Munich ve Düsseldorf akademilerinde çalıştı. O, onun ilk büyük işini boyadı, 1872'de, onun arkadaşı László Paál'la beraber Düsseldorf'ta seçkin "İdamlıkların hücresi", o, onun, onun yaşamının sonuna kadar yaşadığı Paris'e hareket etti. Munkácsy, 1873 ve 1875'in arasında realizmin tarzında onun türlerini boyadı: "Gece yarısı aylakları", "Veda". "Kadın tereyağı yapmak", "Kadın taşıma çalılığı", ve "Rehinci dükkanı", onun kariyerinin başucuydu. O, 1874'te baron de Martlar'ın dul kadınıyla evlendi, ve onun tarzı, üzerinde o zamandan değiştirdi. Realizmin tipik konularından ayrılmak, o, rengarenk salon resimleri ve sakin-yaşamları üretti. Bu, onun hem de, ladscape resmine döndüğü zaman dönemdi; Onun büyüyen ilgisi, öyle "Tozlu yol" böyle büyük resimlerle işaretlidir. "Tahıl alanı", ve "Ormanlarda yürümek". László Paál'ın tarzının özümlemesidir, manzaralarda açık, 1880ler esnasında boyadı, mesela "Bulvar" ve "Colpach parkı". Onun realist portreleri — mesela Franz Liszt ve esas Haynald'dan — bu zamanın etrafında hem de doğmuş, onun dinsel resimleri, mesela "Pilate'nin önünde İsa", "Golgotha"'la beraberdi, ve sonra, "Ecce homo".
Onun kariyerinin sonuna doğru o, iki anıtsal işi boyadı: "Macar fetih" parlamento evi için, ve bir fresk, "Rönesans'ın tanrılaşması" adlandırdı, Viyana'da Kunsthistoriches müzesinin tavanı için.
tür resimleriyle kazanılan uluslararası şöhret, ve büyük, İncille alakalı resimleri tartar. Munkácsy, onun, bir doğramacı olarak Arad'da harcadığı yıllar esnasında boyamaya başladı. Koruyucuların yardımıyla, o, Viyanalı, Munich ve Düsseldorf akademilerinde çalıştı. O, onun ilk büyük işini boyadı, 1872'de, onun arkadaşı László Paál'la beraber Düsseldorf'ta seçkin "İdamlıkların hücresi", o, onun, onun yaşamının sonuna kadar yaşadığı Paris'e hareket etti. Munkácsy, 1873 ve 1875'in arasında realizmin tarzında onun türlerini boyadı: "Gece yarısı aylakları", "Veda". "Kadın tereyağı yapmak", "Kadın taşıma çalılığı", ve "Rehinci dükkanı", onun kariyerinin başucuydu. O, 1874'te baron de Martlar'ın dul kadınıyla evlendi, ve onun tarzı, üzerinde o zamandan değiştirdi. Realizmin tipik konularından ayrılmak, o, rengarenk salon resimleri ve sakin-yaşamları üretti. Bu, onun hem de, ladscape resmine döndüğü zaman dönemdi; Onun büyüyen ilgisi, öyle "Tozlu yol" böyle büyük resimlerle işaretlidir. "Tahıl alanı", ve "Ormanlarda yürümek". László Paál'ın tarzının özümlemesidir, manzaralarda açık, 1880ler esnasında boyadı, mesela "Bulvar" ve "Colpach parkı". Onun realist portreleri — mesela Franz Liszt ve esas Haynald'dan — bu zamanın etrafında hem de doğmuş, onun dinsel resimleri, mesela "Pilate'nin önünde İsa", "Golgotha"'la beraberdi, ve sonra, "Ecce homo".
Onun kariyerinin sonuna doğru o, iki anıtsal işi boyadı: "Macar fetih" parlamento evi için, ve bir fresk, "Rönesans'ın tanrılaşması" adlandırdı, Viyana'da Kunsthistoriches müzesinin tavanı için.