Teşekkürler Sevgili Baltimora. Bu başlık sizin hakkınız, fikir babası aslen sizsiniz. Elinize sağlık.
Ben bu mantarları telle tercih ederdim, U şeklinde sert teli; U nun uçlarını da kıvırarak daire şekline getirip; ortasına mantarı takıp, atardık ve el bombası derdik :Ğ
Bazen de yere atınca patlamazdı, bu niye patlamadı acaba diye yerden -korka korka- alırken elimizde patlardı, çizgi filmlerdeki gibi.Tabi ki bu telle patlatma yönteminin riskli bir yanı vardı. Tele mantarı yerleştirmek ustalık isterdi zira yoksa el bombası gibi elinizde patlayabilirdi..
Tele mantarı yerleştirmek ustalık isterdi
Bizim kuşağın çocuklarının nerdeyse hepsi birer Mc Gaywer' dı, çareler tükenmezdi çünkü, görüyorsunuz....U şeklinde sert teli; U nun uçlarını da kıvırarak daire şekline getirip; ortasına mantarı takıp...
Bizim kuşağın çocuklarının nerdeyse hepsi birer Mc Gaywer' dı, çareler tükenmezdi çünkü, görüyorsunuz.
Ancak benim en çok korktuğum kızkaçıran, torpil vs. dedikleri şu illetti:
Bakmayın öyle kanatlı, rampalı filan olduğuna; hikaye...
fitili yakıldıktan sonra bir saniye içinde hangi rotayı izleyeceği belli değildi.
Patlatılacağı zaman sokakta herkes siper alırdı. (isterse almasın)
Gideceği yön hiç ama hiç belli olmaz,
fitili tutuşturan bile yakar yakmaz korkuyla hemen saklanırdı. :d
Çok tehlikeli...