ÇİZGİ ROMAN OKUNUR MU, İZLENİR Mİ, YAŞANIR MI VS...

[CYLO]

Ör:
Bir kare düşünün, 60 dan fazla bizon bir vadi de otlanıyorlar.Her bizonun duruşu ve hareketi farklı. Vadi de değişik ağaçlar ve bitkiler.Kıvrım kıvrım akan bir ırmak.Vadiyi çevreleyen dağlar ve tepeler. Gökyüzünde süzülen kuşlar ve bulutlar.
Şimdi,bir kayanın arkasına gizlenmiş, silahlarını bizonlara doğrultmuş iki avcı kısık seslerle konuşuyorlar.
Bu karede neye ya da nelere dikkat edeceğiz? En az 50 tablo yapılabilecek bu çizimlerden ne alacağız?
Ve çizgiler...Onları nasıl değerlendireceğiz.
Sizlerin de bu konuya ek yapmanızı rica ederim...

 

[HACILI]

Çizgi romanda hem senaryoyu hem de de çizgileri önemserim.
İkisi birden olursa tadından yenmez. Ama senaryo kötü çizim çok güzelse,
Üstünkörü okur çizimleri keyifle izlemeye bakarım.
Senaryo güzel, çizim kötüyse, işte benim için işkence başlamış demektir.
Çizgilere öylesine bakar sindire sindire okurum.
Özellikle Teks maceralarında bazı kötü çizimlerden ( bence ) dolayı hala bitiremediğim 1-2 macera var diyebilirim.

 

[CYLO]

Ben de Tex hikayelerini beğendiğim halde sizin açıkladığınız gibi çizim hatalarından dolayı(uzak yakın durumu,antropolojik hatalar vb.)bir çok hikayeyi izleyememedim.

 

[ekenciz]

Benim gözümde çizgi daha öndedir diye düşünürdüm hep. Ancak zamanla anlıyorsunuz ki aslında ikisi de bir bütün. Öykü, diyaloglar, anlatım iyi değilse çizginin çok iyi olması da size o kitabı okutmuyor. Buna örnek kızılmaskeleri verebilirim. Bunu söylerken elbette şimdiki yaşıma göre değerlendirip söylüyorum. Çocuk yaşımda kızılmaskelerin çizgilerini de kendisini de çok beğenirdim. Şimdi ise sadece çizgilerini beğeniyorum. Öyküleri çok basit. O basit öyküler bile yeterince işlenmemiş oluyor. Çocuk halimde beğenmeyeceğim ama şimdi çok sevdiğim çizgiler de var. Ama ÇR için benim açımdan karanlık dönem doksanlardır. O dönemde ne kadar çizgiroman varsa hepsi aynı elden çıkmış gibi: İri üst beden bölümü ve uzun kocaman bacaklardan oluşan figürer. İşte bu tarza ne kadar iyi hikayesi olursa olsun alışamamıştım. Sanırım öykü vasat üstü olursa her güzel çizilmiş kitap okunur.

 

[toxine]

Senaryo iyiyse çizim vasatsa bir şekilde okuma keyfi oluyor ama keşke çizimler daha iyi olsa.
Senaryo ile çizim uyumlu olmalı. Senaryo basitse okuma sıkıcı olabilir ama çizim kötüyse ve hatalıysa okuma keyfi olmuyor.
Edit/balonlama faktörü de var. Bazı fontlar göze hoş gelmiyor ama arka planı bozmadan düzgün balonlanlandıysa okuma keyfi oluyor.
Ancak font rengi ve büyüklüğü gibi farklılıklar, balon dışına taşmalar, hatalar, arka planı bozan düzenlemeler okuma keyfi vermiyor.
Çeviri konusu da ayrıca önemli. Hatalı ya da akıcı olmayan çeviriler okuma keyfi vermiyor.
Çevirisi özelllikle fontları ve font büyüklükleri tutarsız ve hatalı ve özensiz balonlama okuma keyfi vermiyor.

Senaryo, üslup, çizim, çeviri ve balonlama vasatın üstünde olunca yeterli bence. Birisi kötü, eksik veya hatalı olursa okuma keyfini azaltıyor.

 

[kayıntı]

Bence Çizgi Roman, Çizgi ve Senaryo bağlamında pilav üstü dönere değil de çırpılmış yumurta ve ince rendelenmiş peynirle yapılan omlete benzer. Yani çizim ve senaryonun hemhal olması gereklidir. Lakin yumurta bozuk veya peynir küflü ise o omlet yenmez.
"Bu karede neye ya da nelere dikkat edeceğiz?" Bu sorunun cevabını bazen çizer, bazen yazar, bazen de her ikisi birden verecektir, merak etmeyin. Ancak tasvir ettiğiniz panel biraz sıra dışı; böyle Hieronymus Bosch resimleri gibi detaylı paneller çizgi romanda pek kullanılmaz; Çizgi Roman akıp giden bir nehirdir.
Sevgiler Saygılar

​

 

[CYLO]

Çok haklısınız. Ama bir çizgi tutkunu olarak bu kare de kaç tane bina var sayacağım. İlginize teşekkür ederim.

 

[CYLO]