Giotto di Bondone (1267-1337)
İlk sanat öğrenimini nerede ve nasıl yaptığı konusunda çok az bilgi vardır; buna karşılık ilk sanat faaliyetine Assisi’de başladığı, XIII. y.y’ın son on yılında burada çalıştığı ve yukarı bazilikanın sahınındaki Eski ve Yeni Ahit Hikayeleri’nden bazılarını yaptığı bilinir. Hepsi çok bozulmuş olan bu freskler, renk sisteminde Bizans unsurlarını sürdüren, bazilika süslemesinde ise Cimabue’yi örnek alan Cavallini’nin izleyicisi Romalı ressamların tarzında yapılmıştır. Bununla birlikte, bazı sahnelerde, figürlerin konumu ve bu figürlerin manzara unsurlarıyla ilişkisi bakımından yeni, somut bir mekan anlayışı görülür. Bu ilk fresk dizisinin yapımından sonra Giotto’nun Roma’ya gittiği sanılır; Assisi’deki yukarı bazilika’nın sahınında bulunan Aziz Frencesco’nun Hikayeleri adlı yirmi sekiz kareden meydana gelen dizide Arnolfo di Cambio’nun etkisi vardır. Bu dizinin yapımında Giotto bazı ressamlarla, (özellikle Sante Cecillia ustası) işbirliği yapmıştır. Giotto’nun XIII. y.y’ın son yirmibeş yıl içinde yaptığı sahnelerde çok az ünlü insan figürlerine rastlanır. Kompozisyonlarında, en dramatik ve önemli sahneleri seçerek, hikayeleri kolaylıkla anlaşılabilecek bir şekilde ortaya koymuştur. Manzara, mimari figürlere yalnız fon görevi yapmakla kalmaz, kişilerin hareket ve jestleriyle uyuşan bir ortam yaratır. Dünya Nimetlerinden El Çekme, Celano Süvarisinin Ölümü, Arles Meclisinde Görünme, bu dizideki en güzel resimlerin konusudur. Giotto’nun, boşluk ile kabartmanın sentezi olarak yorumladığı biçimi ön plana alması, üslubunun gelişimindeki yepyeni bir evrenin başlamasına yolaçtı. Cavallini’nin etkisiyle, ilk resimlerindeki biçim anlayışını bırakarak daha tatlı ve yumuşak biçimlere yöneldi. San Pietro kemerindeki Naricella mozayiği Cavallini’nin Giotto üzerindeki etkisini açıkça ortaya koyan eserlerdir. Aynı yıllarda (1300 yılları sırasında) Floransa Santa Maria Novella kilisesindeki Çarmıha Gerilme’yi yaptı.303-1305 arasında Podoma’ya gitti ve orda Meryem’in Hikayeleri, İsa’nın Hayatı, Günahlar ve Fazilet, Kutsal Haberi Alan Meryem, Genel Yargılama, Dua Eden İsa, Meryem, Havariler adlı eserleriyle Scrovegni kilisesinin içini süsledi. Bu freskler Giotto’nun olgunluk devresinde verdiği eserlerdir; Bu eserlerde Assisi’dekilere oranla biçimler daha karmaşık ve gergin, anlatım tonu daha ciddi ve sakindir. Bu sadeleşmeler renklerle sıkı sıkıya kaynaşan bir ışık anlayışının sonucudur. Manzara, anlatım ritmiyle tam bir uyuşum içindedir. Anna ile Giacchino’un Karşılaşması, Mısırdan Kaçış, İsa’nın Yakalanması, Çarmıhtan İndirme. Hayatının son otuz yılında Giotto’nun faaliyeti daha da yoğunlaştı; Dormatio Virginis (Berlin, Vatikan Resim Galerisi) ve bugün çeşitli koleksiyonlara dağılmış olan başka panoları, kutsal eşya masaları ve çarmıhta İsa resimlerinden başka Ognissanti Kutsal Eşya Masası (Floransa, Ufrizi) 1317’den sonra yaptığı freskler, Peruzzi kilisesindeki Aziz Giovanni Battista ve İncil Yazarlarının Hikayeleri, Floransa’da Santa Croce’deki Bardi kilisesinde bulunan Aziz Francesco’nun Hikayeleri sayılabilir.İkinci bölümde sayılan ve nispeten iyi muhafaza edilmiş eserlerde, biçimler adeta bir mimari görünüş ve tam bir denge meydana getirir. 1334’te Giotto, Santa Reparata’nın (Floransa Katedrali) inşaatının başına getirildi ve çan kilisesinin yapımına başladı. Sanatçı öldüğü sıradar çan kulesinin birinci kornişe kadar tamamlandığı sanılır; Andrea Pisano’nun devam ettiği kulenin yapımı 1357’de Francesco Talenti ve Neri di Fiora Vante tarafından tamamlandı. Daha sonraki yıllarda Assisi, Roma, Padora, Rimini (burada 1313’den önce Malatestiano tapınağındaki Çarmıha Gerilme tablosunu yaptı) Verona, Napoli ( arşiv kataloglarından 1329-1332 arasında burada oturduğu anlaşılır) ve Milano dışında Giotto’nun yaptığı sanat bakımından önemli seyahatler belgesizlik yüzünden bilinmemektedir
İlk sanat öğrenimini nerede ve nasıl yaptığı konusunda çok az bilgi vardır; buna karşılık ilk sanat faaliyetine Assisi’de başladığı, XIII. y.y’ın son on yılında burada çalıştığı ve yukarı bazilikanın sahınındaki Eski ve Yeni Ahit Hikayeleri’nden bazılarını yaptığı bilinir. Hepsi çok bozulmuş olan bu freskler, renk sisteminde Bizans unsurlarını sürdüren, bazilika süslemesinde ise Cimabue’yi örnek alan Cavallini’nin izleyicisi Romalı ressamların tarzında yapılmıştır. Bununla birlikte, bazı sahnelerde, figürlerin konumu ve bu figürlerin manzara unsurlarıyla ilişkisi bakımından yeni, somut bir mekan anlayışı görülür. Bu ilk fresk dizisinin yapımından sonra Giotto’nun Roma’ya gittiği sanılır; Assisi’deki yukarı bazilika’nın sahınında bulunan Aziz Frencesco’nun Hikayeleri adlı yirmi sekiz kareden meydana gelen dizide Arnolfo di Cambio’nun etkisi vardır. Bu dizinin yapımında Giotto bazı ressamlarla, (özellikle Sante Cecillia ustası) işbirliği yapmıştır. Giotto’nun XIII. y.y’ın son yirmibeş yıl içinde yaptığı sahnelerde çok az ünlü insan figürlerine rastlanır. Kompozisyonlarında, en dramatik ve önemli sahneleri seçerek, hikayeleri kolaylıkla anlaşılabilecek bir şekilde ortaya koymuştur. Manzara, mimari figürlere yalnız fon görevi yapmakla kalmaz, kişilerin hareket ve jestleriyle uyuşan bir ortam yaratır. Dünya Nimetlerinden El Çekme, Celano Süvarisinin Ölümü, Arles Meclisinde Görünme, bu dizideki en güzel resimlerin konusudur. Giotto’nun, boşluk ile kabartmanın sentezi olarak yorumladığı biçimi ön plana alması, üslubunun gelişimindeki yepyeni bir evrenin başlamasına yolaçtı. Cavallini’nin etkisiyle, ilk resimlerindeki biçim anlayışını bırakarak daha tatlı ve yumuşak biçimlere yöneldi. San Pietro kemerindeki Naricella mozayiği Cavallini’nin Giotto üzerindeki etkisini açıkça ortaya koyan eserlerdir. Aynı yıllarda (1300 yılları sırasında) Floransa Santa Maria Novella kilisesindeki Çarmıha Gerilme’yi yaptı.303-1305 arasında Podoma’ya gitti ve orda Meryem’in Hikayeleri, İsa’nın Hayatı, Günahlar ve Fazilet, Kutsal Haberi Alan Meryem, Genel Yargılama, Dua Eden İsa, Meryem, Havariler adlı eserleriyle Scrovegni kilisesinin içini süsledi. Bu freskler Giotto’nun olgunluk devresinde verdiği eserlerdir; Bu eserlerde Assisi’dekilere oranla biçimler daha karmaşık ve gergin, anlatım tonu daha ciddi ve sakindir. Bu sadeleşmeler renklerle sıkı sıkıya kaynaşan bir ışık anlayışının sonucudur. Manzara, anlatım ritmiyle tam bir uyuşum içindedir. Anna ile Giacchino’un Karşılaşması, Mısırdan Kaçış, İsa’nın Yakalanması, Çarmıhtan İndirme. Hayatının son otuz yılında Giotto’nun faaliyeti daha da yoğunlaştı; Dormatio Virginis (Berlin, Vatikan Resim Galerisi) ve bugün çeşitli koleksiyonlara dağılmış olan başka panoları, kutsal eşya masaları ve çarmıhta İsa resimlerinden başka Ognissanti Kutsal Eşya Masası (Floransa, Ufrizi) 1317’den sonra yaptığı freskler, Peruzzi kilisesindeki Aziz Giovanni Battista ve İncil Yazarlarının Hikayeleri, Floransa’da Santa Croce’deki Bardi kilisesinde bulunan Aziz Francesco’nun Hikayeleri sayılabilir.İkinci bölümde sayılan ve nispeten iyi muhafaza edilmiş eserlerde, biçimler adeta bir mimari görünüş ve tam bir denge meydana getirir. 1334’te Giotto, Santa Reparata’nın (Floransa Katedrali) inşaatının başına getirildi ve çan kilisesinin yapımına başladı. Sanatçı öldüğü sıradar çan kulesinin birinci kornişe kadar tamamlandığı sanılır; Andrea Pisano’nun devam ettiği kulenin yapımı 1357’de Francesco Talenti ve Neri di Fiora Vante tarafından tamamlandı. Daha sonraki yıllarda Assisi, Roma, Padora, Rimini (burada 1313’den önce Malatestiano tapınağındaki Çarmıha Gerilme tablosunu yaptı) Verona, Napoli ( arşiv kataloglarından 1329-1332 arasında burada oturduğu anlaşılır) ve Milano dışında Giotto’nun yaptığı sanat bakımından önemli seyahatler belgesizlik yüzünden bilinmemektedir
