GASTON LAGAFFE
Belçikalı çizer André Franquin'in, 28 Şubat 1957 tarihli Spirou adlı haftalık derginin 985. sayısında bir bant dizisi olarak tasarladığı Gaston Lagaffe, 5 Aralık 1957'de dört başı mamur bir çizgiroman haline gelmiştir. 24 Eylül 1959'dan 1966 yılına kadar yarımşar sayfa olarak yayınlanan dizi, bu tarihten itibaren tam sayfa statüsüne geçmiş ve bu şekilde devam etmiştir.
Franquin'in Spirou'da gözüken çizgiroman kahramanı Gaston, bir gazetede getir götür işlerine bakan ve kaprisli davranışlarıyla patronu Monsieur de Mesmaeker'ın (ki bu aynı zamanda Franquin'in asistanı Jidehem'in gerçek ismidir) başına olmadık işler açan haşarı, başına buyruk ve sevimli bir delikanlıdır. Monsieur de Mesmaeker'ın yardımcıları sıkıntılı editör Prunelle ile bezgin muhasebeci Boulier ve çizer Lebrac da asi genç Gaston'dan yaka silkmektedir. Hatta Gaston'a ümitsiz ve karşılıksız bir aşk besleyen patronun sekreteri Matmazel Jean bile bu hayranlık duyduğu adamın zibidiliklerinden daima nasibini alır bir haldedir.
Gaston ve Gaffophone
Bütün bu haylazlıklarına rağmen Gaston bir o kadar da yeteneklidir. O, -buluşları her ne kadar yıkıma ve kargaşaya yol açsa da- bir mucittir. Üstelik, çizdiği berbat Matmazel Jean portreleriyle bir ressam; bisiklet veya cirit atma gibi egzersizler yaparken ofisteki olağan işlerin kendisini engellemesi sözkonusu olmayan bir sporcu; ayrıca aralarında kendi buluşu olan 'Gaffophone' adlı bir aletin de bulunduğu bir dolu müzik aletini çalabilen bir müzisyendir. Ancak Gaston'un en büyük özelliği gerçek bir hayvansever olmasıdır. Gülen bir martı, bir kirpi ve bir sürü sokak kedisini saymazsak, çekmecelerinde sakladığı fareler, kesekağıtlarında beslediği kaplumbağalar ve su ısıtıcısında sakladığı Japonbalıkları gibi etrafında tam teşekküllü bir hayvan koleksiyonu bulundurur. Elbette tüm bu hayvan kalabalığı, zaten telaşlı ve çılgın bir atmosfere sahip olmasıyla ünlenmiş başlığın nesnel özelliğini daha da bir pekiştirmiştir.
Şakrak'ın yayınlarında bolca yer alan Gaston sayfalarından biri.
Ülkemizde ilk kez 1960'ların ortasından itibaren boy göstermeye başlayan Gaston maceraları, 1965, 1968, 1971 ve 1972 yıllarında Bilge Şakrak'ın Red Kit serilerinde; 1966 yılı ortalarında Sait Yurdagül'ün Yurdagül Yayınları'ndan çıkan Yuki ile Asım Şakrak'ın Kardeş Yayınları logolu Şarlo dergilerinde; 1966-1967'de bazı Bahadır sayılarında; 1967'de Bilge Şakrak'ın Arkadaş dergisinde ve 1968'de Alptekin; yine aynı yıl Güneş adlı dergide yayınlanan Mandrake'nin arka kapağına; 1970'de Yaşar ve Coşar Şilliler'in Cingöz, Fatoş ile Bilge Şakrak'ın Zapo; 1971 *de Tom Roks, 1975'de 5 Macera'da ve Dandi'de; 1976'da Yaşar Şilliler'in Altın Kanat; 1983'de Bilge Şakrak'ın küçük boy basılan Viking gibi dergilerde bazen birer bazen de birkaç sayfalık dolgu çizgiromanı olarak kullanılmıştır.
Belçikalı çizer André Franquin'in, 28 Şubat 1957 tarihli Spirou adlı haftalık derginin 985. sayısında bir bant dizisi olarak tasarladığı Gaston Lagaffe, 5 Aralık 1957'de dört başı mamur bir çizgiroman haline gelmiştir. 24 Eylül 1959'dan 1966 yılına kadar yarımşar sayfa olarak yayınlanan dizi, bu tarihten itibaren tam sayfa statüsüne geçmiş ve bu şekilde devam etmiştir.
Franquin'in Spirou'da gözüken çizgiroman kahramanı Gaston, bir gazetede getir götür işlerine bakan ve kaprisli davranışlarıyla patronu Monsieur de Mesmaeker'ın (ki bu aynı zamanda Franquin'in asistanı Jidehem'in gerçek ismidir) başına olmadık işler açan haşarı, başına buyruk ve sevimli bir delikanlıdır. Monsieur de Mesmaeker'ın yardımcıları sıkıntılı editör Prunelle ile bezgin muhasebeci Boulier ve çizer Lebrac da asi genç Gaston'dan yaka silkmektedir. Hatta Gaston'a ümitsiz ve karşılıksız bir aşk besleyen patronun sekreteri Matmazel Jean bile bu hayranlık duyduğu adamın zibidiliklerinden daima nasibini alır bir haldedir.
Gaston ve Gaffophone
Bütün bu haylazlıklarına rağmen Gaston bir o kadar da yeteneklidir. O, -buluşları her ne kadar yıkıma ve kargaşaya yol açsa da- bir mucittir. Üstelik, çizdiği berbat Matmazel Jean portreleriyle bir ressam; bisiklet veya cirit atma gibi egzersizler yaparken ofisteki olağan işlerin kendisini engellemesi sözkonusu olmayan bir sporcu; ayrıca aralarında kendi buluşu olan 'Gaffophone' adlı bir aletin de bulunduğu bir dolu müzik aletini çalabilen bir müzisyendir. Ancak Gaston'un en büyük özelliği gerçek bir hayvansever olmasıdır. Gülen bir martı, bir kirpi ve bir sürü sokak kedisini saymazsak, çekmecelerinde sakladığı fareler, kesekağıtlarında beslediği kaplumbağalar ve su ısıtıcısında sakladığı Japonbalıkları gibi etrafında tam teşekküllü bir hayvan koleksiyonu bulundurur. Elbette tüm bu hayvan kalabalığı, zaten telaşlı ve çılgın bir atmosfere sahip olmasıyla ünlenmiş başlığın nesnel özelliğini daha da bir pekiştirmiştir.
Şakrak'ın yayınlarında bolca yer alan Gaston sayfalarından biri.
Ülkemizde ilk kez 1960'ların ortasından itibaren boy göstermeye başlayan Gaston maceraları, 1965, 1968, 1971 ve 1972 yıllarında Bilge Şakrak'ın Red Kit serilerinde; 1966 yılı ortalarında Sait Yurdagül'ün Yurdagül Yayınları'ndan çıkan Yuki ile Asım Şakrak'ın Kardeş Yayınları logolu Şarlo dergilerinde; 1966-1967'de bazı Bahadır sayılarında; 1967'de Bilge Şakrak'ın Arkadaş dergisinde ve 1968'de Alptekin; yine aynı yıl Güneş adlı dergide yayınlanan Mandrake'nin arka kapağına; 1970'de Yaşar ve Coşar Şilliler'in Cingöz, Fatoş ile Bilge Şakrak'ın Zapo; 1971 *de Tom Roks, 1975'de 5 Macera'da ve Dandi'de; 1976'da Yaşar Şilliler'in Altın Kanat; 1983'de Bilge Şakrak'ın küçük boy basılan Viking gibi dergilerde bazen birer bazen de birkaç sayfalık dolgu çizgiromanı olarak kullanılmıştır.
