Charles Sheeler (1883–1965)
1903-1906 arası Pennsylvania Güzel Sanatlar Akademisi’ne devam eden sanatçı, William Merritt Chase ile empresyonist resim çalışmaları yürütmüş. Her ne kadar Sheeler’ın işlerinde Endüstriyel Sanat Okulu’ndaki odaklanmanın izlerini görüyor olsak da, akademiden mezun oluşu sonrası, her yaratıcı akıl gibi, sanatçının kendi deyimiyle “okulda öğretileni üstünden atmaya” çalıştığını öğreniyoruz. Sanatçı Morton Schamberg ile 1908’de Napoli, Roma, Venedik, Milano ve Floransa gibi şehirlere yaptıkları geziler sonrası müthiş İtalyan resim geleneğini gören Sheeler şöyle diyor: “‹talyan ustaların işlerini görmek daha büyük ölçekte tasarım nosyonunun ilk ipuçlarını verdi bize. Giotto, Masaccio, Piero della Francesca ve diğerlerinin resimlerinde; tüm resmi ayakta tutan bir strüktür olduğu ve yanyana gelen her kütle, detay, renk, yönlenme veya hareketin bu strüktürü oluşturan bir bileşen vazifesi gördüğü çok açıktı...” 1909’un başlarında ise Paris’e yaptığı seyahat vasıtasıyla Henri Matisse, Pablo Picasso ve diğer Avrupalı Modernistler’in işlerini tanıma fırsatı bulmuş. Bu sanatçıların ortaya çıkardığı işlerin geçmişle aralarındaki bağı kopardıklarını gözlemleyen Sheeler, memleketine döndükten sonra üretiminde yeni bir yön belirlemeye karar vermiş.
Tanımlamalarındaki lineer hassaslığa istinaden kendini bir “presizyonist” olarak adlandıran Sheeler’ın boyama tekniğinin, fotoğrafçılık pratiğine hayli uyum gösteren bir yapıda olduğunu gözlemlemek zor değil. Resimlerinde, fotoğraflarında olduğu üzere makineleri ve strüktürleri konu edinerek maddeci bir tutum izleyen sanatçı, 1927’de Ford fabrikası için üstlendiği fotoğrafik belgeleme işi aracılığıyla endüstriyel temaların peşine düşmüş. 1959 yılında geçirdiği felç yüzünden pratiği bırakmak zorunda kalan, Amerikan Modernizmi’nin kurucularından sayılan ve 20. yüzyılın usta fotoğrafçılarından biri olarak anılan Sheeler 1965 yılında yaşama veda etmiş
1903-1906 arası Pennsylvania Güzel Sanatlar Akademisi’ne devam eden sanatçı, William Merritt Chase ile empresyonist resim çalışmaları yürütmüş. Her ne kadar Sheeler’ın işlerinde Endüstriyel Sanat Okulu’ndaki odaklanmanın izlerini görüyor olsak da, akademiden mezun oluşu sonrası, her yaratıcı akıl gibi, sanatçının kendi deyimiyle “okulda öğretileni üstünden atmaya” çalıştığını öğreniyoruz. Sanatçı Morton Schamberg ile 1908’de Napoli, Roma, Venedik, Milano ve Floransa gibi şehirlere yaptıkları geziler sonrası müthiş İtalyan resim geleneğini gören Sheeler şöyle diyor: “‹talyan ustaların işlerini görmek daha büyük ölçekte tasarım nosyonunun ilk ipuçlarını verdi bize. Giotto, Masaccio, Piero della Francesca ve diğerlerinin resimlerinde; tüm resmi ayakta tutan bir strüktür olduğu ve yanyana gelen her kütle, detay, renk, yönlenme veya hareketin bu strüktürü oluşturan bir bileşen vazifesi gördüğü çok açıktı...” 1909’un başlarında ise Paris’e yaptığı seyahat vasıtasıyla Henri Matisse, Pablo Picasso ve diğer Avrupalı Modernistler’in işlerini tanıma fırsatı bulmuş. Bu sanatçıların ortaya çıkardığı işlerin geçmişle aralarındaki bağı kopardıklarını gözlemleyen Sheeler, memleketine döndükten sonra üretiminde yeni bir yön belirlemeye karar vermiş.
Tanımlamalarındaki lineer hassaslığa istinaden kendini bir “presizyonist” olarak adlandıran Sheeler’ın boyama tekniğinin, fotoğrafçılık pratiğine hayli uyum gösteren bir yapıda olduğunu gözlemlemek zor değil. Resimlerinde, fotoğraflarında olduğu üzere makineleri ve strüktürleri konu edinerek maddeci bir tutum izleyen sanatçı, 1927’de Ford fabrikası için üstlendiği fotoğrafik belgeleme işi aracılığıyla endüstriyel temaların peşine düşmüş. 1959 yılında geçirdiği felç yüzünden pratiği bırakmak zorunda kalan, Amerikan Modernizmi’nin kurucularından sayılan ve 20. yüzyılın usta fotoğrafçılarından biri olarak anılan Sheeler 1965 yılında yaşama veda etmiş