Bucak İlçesi

[Colinmccay]

Genel Bilgiler

Güneybatı Anadolu Bölgesi'nde, Burdur İli'ne bağlı bir ilçe olan Bucak, doğudan Isparta İlinin Sütçüler İlçesi, güneyden Antalya İli, batıdan Burdur Merkez İlçesi ve Kemer İlçesi, kuzeyden Çeltikçi ve Ağlasun İlçeleri çevrilidir. Burdur – Antalya karayolu üzerinde yer alan ilçe merkezinin Burdur’a uzaklığı 44 km, Antalya’ya olan uzaklığı ise 80 km.’ dir. İlçe toprakları, ortada kestel çukurluğu ile bunu çevreleyen dağlardan oluşur.Batı ve kuzeyinde Kestel ve Katrancık dağları yer alır. İlçenin orta kesimi Karlık dağı ile engebenelenmektedir. En önemli su kaynakları Arvallı Çayı, kestel deresi ve Aksu'dur. Aksu, Bucak ile Antalya arasındaki sınırın küçük bir bölümünü çizer ve Kargı Köyü yakınlarındaki Kargıkısığı noktasında dağı yararak bir kanyon oluşturur. Genişliği 5-7 m.yi, derinliği de 60-100 m.yi bulan bu kanyondan Aksu akmaktadır.

İlçenin yüzölçümü 1.414 km2 olup, denizden yüksekliği 850 metredir. 2000 Yılı Genel Nüfus Sayım sonuçlarına göre; toplam nüfusu 57.950'dir.

İlçenin ekonomisi bitkisel tarıma ve hayvancılığa dayanmaktadır. Kestel Gölü'nün kurutulması ile tarım alanları daha da genişleyen ilçede, Kestel çukurluğu içerisinde yer alan Bucak, Kestel, Keçili, ürkütlü, Kızılkaya ve Karapınar ovaları ilçenin en önemli üretim alanlarıdır. Çeşitli tahılların yanı sıra sanayi bitkilerinden fiğ ve şeker pancarı üretilir. Gül ve gülyağı ekonomide önemli bir yer tutmaktadır. Haşhaş ekimi ve başta bağcılık olmak üzere meyvecilik de önem taşımaktadır. Hayvancılıkta özellikle kıl keçisi yetiştiriciliği yaygındır. Köylerin çoğunda geleneksel halı ve kilim dokumacılığı halen sürdürülmektedir.

Yer yer zengin orman örtüsü ile kaplı olan ilçede ormancılık da önemli olup, marangozhaneler ve doğrama atölyeleri bulunmaktadır.

Ekonomi

Nüfusun % 78’i çiftçidir. Küçük esnaf ve sanatkar ise nüfusun % 12’lik bölümünü oluşturmaktadır.

Bucak, Antalya’ya olan yakınlığı ve bölgeyi diğer illere bağlayan karayolu üzerindeki konumu ile büyük bir gelişme göstermiştir. Karayolu nedeniyle ilçede nakliyecilik ve buna bağlı olarak da oto tamirciliği gelişmiştir.

Küçük sanayinin, özellikle oto sanayinin, ileri düzeyde oluşu, oto parçası ticaretinin doğmasına da neden olmuştur. Yerli ve yabancı her türlü aracın yedek parçasını ilçede bulmak mümkündür.

İlçede üç binin üzerinde küçük sanayi esnafı bulunmakta olup, küçük sanayiciler motorlu araç tamiri, oto elektrikçiliği, motorsiklet tamirciliği, akücülük, lastikçilik ve ayar servisleri gibi dallarda çalışmalarını sürdürmektedir. İlçe merkezinde küçük sanayi yapı kooperatifinin yürüttüğü sanayi sitesi inşaatı bitmiştir.

Oto tamirciliğinin yaygın olmasının yanısıra, yörenin orman zenginliği sonucu atelye işletmeciliği de gelişmiştir. İlçede torna-tesviye, karoser, boya, mobilya, ağaç ve demir doğrama ile kaporta atelyeleri mevcuttur. İlçe ormanlarından elde edilen keresteler bölge dışında aranan hammadde olmuş ve çok sayıda atölye tarafından üretilen keresteler bölge dışına gönderilmektedir.

İlçede günlük 6000 ton çimento kapasiteli çimento fabrikası (As Çimento), tuğla fabrikaları, saatte 30 ton kapasiteli yem fabrikası (faal değil), 2 adet plastik fabrikası (su hortumu, poşet, elektrik borusu, sera örtüsü), akü fabrikası, piston fabrikası, mermer fabrikaları ve çok sayıda mermer atölyesi, 2 adet portatif çelik iskele imalathanesi, 4 adet soğuk hava deposu bulunmaktadır.

İlçe sınırları içinde son yıllarda zengin mermer yatakları bulunmuş ve işletmeye açılmıştır. Mermercilik, Bucak sanayisinin lokomotifi olmuştur.

İlçedeki mermer fabrikalarında, dış kaplamada kullanılan traverten türü mermer üretilmektedir. Bu fabrikalar, Organize Sanayi Bölgesi olmaması nedeniyle, 1. ve 2. sınıf tarım arazileri üzerinde münferit bir şekilde kurulmakta, giderek yaygınlaşmaktadır.

İlçede Bucak-Antalya karayolunun üzerinde büyük bir hızla gelişen Organize Sanayi Bölgesi kurulmuştur.

İlçede iklimin ılıman oluşu ve arazinin elverişli olması her türlü ziraatin yapılmasına imkan vermektedir. Toplam 300.000 dekar tarım alanının 236.000 dekarında kuru, 64.000 dekarında da sulu tarım yapılmaktadır.

İlçe arazisinin dağlık kesiminde (Melli-Aksu Bölgesi) zeytin, incir, üzüm, şeftali, fıstık, susam, narenciye ve sebze yetişir. Ovalık arazide ise ağırlıklı olarak kültür bitkileri, hububat ve meyve yetiştirilir. Meyvecilik özellikle Karapınar, İncirdere, Kızılcaağaç köyleri ile Kocaaliler ve Kızılkaya beldelerinde gelişmiş olup, Ortadoğu Ülkeleri'ne ihraç edilmektedir.

İlçede büyük yapraklı Virjinya tipi tütün yetiştirilmekte, işlenmesi için Adana’ya gönderilmektedir.

Köy hayvancılık açısından da gelişmiştir. Süt ve besi sığırcılığı, keçi, koyun ve kümes hayvancılığı yapılmaktadır. İlçede 16.970 baş sığır, 24.500 baş koyun, 71.200 baş keçi ve 450.000 adet de tavuk bulunmaktadır.

İlçede 4 adet peynir mandırası ve birçok süt toplama merkezi kurulmuştur. Antalya ve İstanbul’daki bazı otellerin peynir ihtiyacını Bucak karşılamaktadır.

Karacaören Baraj Gölü'nde tatlı su balıkçılığı yapılmaktadır. Sazan, levrek, kefal ve yayın balığı başlıca balık çeşitleridir.

Kargı Baraj Gölü'nde balıklandırma çalışmaları yapılmış olup, son yıllarda tarla/havuz balıkçılığı konusunda eğitici çalışmalar yapılmış, üreticiler konuya özendirilmiştir. İlçede iki tanesi Heybeli ve Kuşbaba’da olmak üzere 6 tesiste havuz balıkçılığı yapılmaktadır. Arıcılık, gezginci arıcılık şeklindedir. İlçede toplam 3.000 adet fenni kovan mevcuttur.

Altyapı

İlçe sınırları içinde bulunan Kızılsu ve Onaç Çayı üzerinde sel kapanları yapılarak araziye olan olumsuz etkileri önlenmiştir. İlçenin doğusunda Isparta'nın Eğirdir ilçesinden doğup Akdeniz’e dökülen Aksu Nehri; Çamlık beldesi ile Elsazı, Karacaören, Kızıllı ve Kargı köyleri sınırları içinde verimli bir ova oluşturmuştur. DSİ 13. Bölge Müdürlüğü’nce, bu akarsu üzerinde sulama, taşkından koruma ve elektrik üretme amaçlı Karacaören 1 ve Karacaören 2 baraj inşaatları bitirilmiş ve her iki barajda elektrik üretimine başlanmıştır. Ayrıca 2005 yılında sulama amaçlı Onaç 2 Barajı hizmete girmişmiştir.

İlçenin Altyapı Hedefleri:

* İlçe ekonomisi açısından önemi büyük olan tütünün, yaprak tütün işleme evi kurularak ilçede işlenmesi
* Kestel dışındaki kanalizasyonu olmayan köylerde kanalizasyon çalışmaları başlatılması
* İçme suyu olmadığından; kışın kuyu ve sarnıç suları, yazın da tankerlerle taşınan sularla ihtiyacı karşılanmaya çalışılan Karaot, Kuyubaşı ve Karaseki köylerinin, sağlıklı içme suyuna kavuşturulması, içme suları yetersiz olan köyler için de çalışmalar yapılması,
* Kızıllı köyünün yolu Karacaören Baraj Gölü altında kaldığı için köyün ilçe ile bağlantısını sağlayacak yolun kısa sürede tamamlanması
* Kuyubaşı, Karaot, Kavacık ve Dutalanı köy yollarının asfaltlanması, turistik ören yeri Cremna’nın yolu olan ve mermer fabrikalarına taş taşıyan kamyonlar nedeniyle bozulmuş olan Çamlık yolunun bakımının yapılması
* Bucak Adnan MENDERES İlköğretim Okulu'nun inşaatının kısa zamanda bitirilmesi
* Bucak Anadolu Teknik Lisesi ve Endüstri Meslek Lisesinin daha yeni ve modern bir eğitim kompleksine kavuşturulması
* Bucak Anadolu Meslek ve Meslek Lisesi'ne yeni okul binası yapılması
* İlçede şahıslarca yaptırılmakta olan lise ve ilköğretim okulu inşaatlarının tamamlanmasından sonra, personel ve araç-gereç ihtiyaçlarının karşılanması
* Hayvan varlığı açısından çok iyi durumda olan ilçenin hayvan hastanesi ve Ürkütlü Köy Grup Merkezi Tarım Hizmet Binası ihtiyacının karşılanması
* İlçedeki çok sayıda olan tarihi kalıntıların turizme kazandırılması
* Belediyenin sunmuş olduğu büyük projelerin hayata geçirilmesi (pazaryeri vb)
* İlçe merkezinde yapılan ahır tipi hayvancılığın kaldırılması ve ilçe şehir merkezindeki hayvanların ilçe dışına çıkarılması
* Orman tahribatına yol açan kıl keçiciliğinin hızla kaldırılması
* Orman işletmesinden sorumlu yöneticilerin orman tahribatlarına karşı gerekenleri yapması ve ormanların korunmasını sağlaması
* Belediye tarafından tahsis edilen arsada yatılı ilköğretim bölge okulu yapılması,
* Bucak-Kocaaliler arası karayolunun standart hale getirilmesi
* Hikmet Tolunay Meslek Yüksek Okulu'nun bulunduğu (OĞUZHAN KAMPÜSÜ)kampüs alanı için gerekli alt yapı yatırımlarının yapılması
* Yeni bir adliye binasının kısa zamanda yapılması.
* Bucak'ta kış aylarında oluşan hava kirliliğine çözüm üretilmesi
* Burdur-Antalya demiryolunun gündeme alınarak yapılması.

Kültür ve Eğitim [değiştir]

Burdur’un genelinde olduğu gibi okuma-yazma bilen nüfus oranı Bucak’ta da oldukça yüksektir (% 99). Ancak okuma-yazma bilen nüfus içinde yüksekokul mezunu sadece % 5’lik bir orana sahiptir. Son yıllarda üniversite mezunu sayısı hızla artmaktadır. İlkokul ve ortaokul mezunu nüfus oranı ise % 70’tir. Okuma-yazma bilen nüfusun % 12’si lise ve dengi okul mezunu, % 13’ü de okuma-yazma kursu bitirenlerden oluşmaktadır.

İlçede [[Mehmet Akif Üniversitesi]'ne bağlı üç meslek yüksekokulu bulunmaktadır.Bunlar Zeliha Tolunay MYO, Hikmet Tolunay MYO ve Emin Gülmez MYO'dur. Hikmet Tolunay Meslek Yüksek Okulu bölgenin en büyük meslek yüksek okuludur. Yüksek eğitimin arzu edilen düzeye ulaştığı söylenemez.

İlçede Çıraklık Eğitim Merkezi, Sanayi Sitesi Kooperatifinin Sosyal Tesisleri'nde faaliyet göstermekte olup, 24 dalda çırak, kalfa ve ustalık eğitimi vermektedir.

İlçe merkezinde 200 yataklı Devlet Hastanesi bulunmaktadır. İkisi ilçe merkezinde olmak üzere toplam 7 adet sağlık ocağı ve köylerde 18 adet sağlık evi mevcuttur.

Bucak’ta; Çamlık beldesinde Cremna, Ürkütlü beldesinde Comane, Kocaaliler beldesinde Milyas ve bir de Cotrula isimli pekçok antik şehir kalıntısı ile, İncirdere ve Susuz köylerinde tarihi han ve antik kent kalıntıları bulunmaktadır.

Tarihçesi

Bucak, ilçe olarak 1926 yılında Burdur iline bağlanmış, aynı yıllarda belediye teşkilatı kurulmuştur. Yurdumuz uygarlıklar beşiğidir. Tarihin her döneminde değişik uygarlıklar Anadolu Yarımadası’nda yaşamıştır.Bucak’ta yapılan kazı ve incelemelere göre uygarlık, tarihöncesi çağlarına kadar uzanmaktadır. Neolitik, kalkolitik ve eski tunç çağı devirleri Bucak’ta da hüküm sürmüştür.İlçe merkezimizdeki Höyücek’te Prof. Refik Duru tarafından yapılan kazılarda M.Ö. 6. ve 7. binli yıllara ait eserler bulunmuştur.

Bucak’ta tarihöncesi çağlarına ait pek çok höyük bulunmaktadır. Bunları şöyle sıralayabiliriz:

1-Tepecik Höyüğü.(İlçe merkezinde)

2-Höyücek Höyüğü.(İlçe merkezinde)

3-Çingene Tepesi.(İlçe merkezinde)

4-Şerefönü ve Bozburun (İkizce Höyük) Höyükleri.(Ürkütlü Kasabası)

5-Yuva Höyüğü.(Yuva Köyü’nde)

6-Uğurlu Höyüğü.(Uğurlu Köyü’nde)

7-Karaaliler Höyüğü.(Karaaliler Köyü’nde)

Bu höyüklerden de görüleceği gibi Bucak’ta ilk yerleşimler tarihöncesi çağlara kadar dayanmaktadır.

Tarihin her döneminde Bucak çevresi birçok devletin egemenlik sahası içinde görülmektedir. Bucak çevresinde kurulan devletler sırasıyla Pisityalılar, Persler, Makedonyalılar, Selefkoslar, Romalılar, Bizanslılar ve Türklerin kurduğu devletler olan Selçuklular, Beylikler Dönemi, Osmanlılar ve son olarak Türkiye Cumhuriyeti’dir.

Türklerin bu topraklara gelmesinden önce bu topraklarda egemenlik kuran devletlerden kalma pek çok tarihi kalıntı ilçemizde görülmektedir. Evliye Çelebi’nin de ünlü Seyahatname’sinde harap olarak belirttiği bu kalıntıların izleri günümüzde de görülmektedir. Bunları şöyle sıralayabiliriz: ( Bu uygarlıklar M.Ö 1900 yıllarına, Pisidyalılar’a dayanır.)

1-Kremna (Çamlık Köyü’nde Roma Şehri)

2-Kodrula (Kestel Köyünde, Roma Şehri)

3-Kretapolis (Kızılkaya’da, Roma Şehri)

4-Sia(Osia) (Karaot Köyü’nde, Roma Şehri)

5-Komama (Ürkütlü’de, Yunan yerleşmesi)

6-Milyas (Kocaaliler’de Yunan-Roma yerleşmesi)

7-Sur kalıntısı (Taşyayla Köyü’nde)

8-Yunan kaya mezarı (Kuşbaba Köyü’nde)

9-Bizans kalıntısı(Kızıllı Köyü’nde)

10-Bizans kalıntısı(Kızılseki Köyü’nde)

Son zamanlarda yapılan kazılara göre kayıp şehirler Kreates ve Kreatyum’un ilçemiz Onaç Yakası’nda ve Boğazköy’de olduğu tespit edilmiştir.

Türklerden önceki yerleşimler ve uygarlıkların bu kısa tanıtımından sonra ebedi Türk yurdu olan bu toprakların Türklerle tanışmasına geçebiliriz. Malazgirt Zaferi’yle Türklere Anadolu’nun kapıları açılmıştır. Yalnız, bu büyük zaferden önce Anadolu Türklerle tanışmıştı. Kolonizatör Türk Dervişleri (Alperenler)nin bu topraklara geldiği, arkadan gelecekler için altyapı oluşturduğu bilinen bir gerçektir. İlçemizin çeşitli yerlerindeki adı sanı bilinmeyen ve “yatır” olarak adlandırılan mezarlar bu dervişlere ait olabilir.

Türkler, 1204’te 111. Kılıç Arslan zamanında bu bölgeye gelip yerleşmişlerdir. Başta Kayılar olmak üzere Afşar, Çavdar, Bayındır, Bayat, Kınık, Salur, Eğmür boyları bu yerleşmişlerdir.(Selçuklular Zamanında Türkiye, Prof. Dr. Osman Turan, s.266)

Moğolların doğudan sıkıştırmasıyla Türkler batıya kaçarcasına çekilmişler, buradaki sahipsiz topraklara yerleşmişlerdir. Çünkü burada yaşayan halk, Türklerin gelmesinden çekinerek İzmit’e çekilmiştir.(Selçuklular Tarihi ve Türk İslam medeniyeti, Prof. Dr. Osman Turan, s.304)

Kaynaklarda da belirtildiği gibi Bucak ve çevresine Selçuklular Dönemi’nde yoğun bir yerleşme vardır. Bu yerleşmelerin sonucunda tarihi Kremna yakınlarında Girmiye kurulmuş, daha sonra büyümüş, kaza merkezi olmuştur. Bugünkü Melli çercesine de yerleşimlerin ilk temeli bu dönemde atılmıştır. Kalıntılar ve tarihi kayıtlardan anlaşıldığına göre ilçe merkezimiz çevresinde de yerleşimler olmuştur. Bugünkü İncirhanı çevresinde İncirli Köyü kurulmuştur. Evliya Çelebi, İncirli Köyü’nün, Teke toprağında Müslüman köyüdür, cümlesiyle tanıtmaktadır. Şemsettin Sami, Kamus-ul Alam’da İncirli Köyü’nü İncir Bazarı olarak tanıtmaktadır. Selçuk Üniversitesi Eğitim Fakültesi Doçenti Nuri Köstüklü, İncir Bazarı Köyü’nün 1820–1836 yıllarında ödediği vergileri şeri sicillere dayanarak vermektedir(Hamit Sancağı ve Türkiye, S.Ü Yayınları, 1990)

Buradan hareketle İncir veya İncir Bazarı yerleşim biriminin varlığı kesinlik kazanıyor. İncir Bazarı’ndan başka ilçemiz yakınlarında Turba’da Eskiköy’de, bugün halen Hamit Köyü denilen mevkide ve İncirdere yakınlarında Güğüp Köyü’nün kalıntılarına rastlanmaktadır. Bu köyler İncirli Köyü’nü doğrudan görmektedir. Onaç Köyü de şimdiki S. Çarşısı yakınlarındaydı.

İncirli’de haftanın bir gününde Pazar kurulurdu. Yukarıda belirttiğimiz köylerden bu pazara gelenler olurdu. Pazar, kervan yolunun üzerindeydi.

Bugün belirttiğimiz bu köylerden yalnızca Girmiye yaşamaktadır. Diğerleri tarih sahnesinden silinmiştir. Bu köylerin nasıl ortadan kalktığı konusunda ancak ip uzu sayılabilecek bilgilerden başka bilgi yoktur. Tarihi kayıtlara göre Şahkulu (Baba Tekeli) baskınları ile 1830’da çıkan ve 7 yıl süren, günde pek çok insanın öldüğü veba salgını bu köylerin ortadan kalkmasında etkili olabilir.

İlçe merkezimizin kuruluşuyla ilgili kesin bir belge yoktur, rivayetler vardır. Ancak, Alâeddin Camii avlusunda bulunan mezar taşında Hicrî 811 tarihi sabittir. Bu tarihe göre ilçe merkezimizin kuruluşu 600 yıl öncesine dayanır.(En az)(Hicrî 811 tarihi Miladî 1408’e denk gelir .)

İncir Bazarı’nda kurulan pazara çevre köylerden gelenler, alış-veriş yapanlar olurdu. Onaç Köyü yakınlarında ve şimdiki Alaadin Mahallesi çevresinde pazarcılar soyulurdu. Devrin ileri gelenleri bu durumu o zaman bağlı olunan Konya’ya ilettiler. Bunun üzerine Alaadin Paşa (Sarı Paşa) komutasında bir grup asker gelerek güvenliği sağladı. Gelen askerler bir karakol görevi için şimdiki Alaaddin Mahallesi’ne yerleşti. Askerlerin yerleşim yerine Alaaddin’nin Askerlerinin Yeri, Alaaddin’in yeri dendi, sonradan Alaaddin mahallesi adını aldı. Alaaddin Mahallesi; ilçemizin ilk çekirdek kuruluşu oldu. Karye olarak Girmiye’ye bağlandı.

O dönemde ilçemizin oturduğu bu alan, ilme bitkisi ve bataklıklarla kaplıydı. İçinde vahşi hayvanlar bulunuyordu.

Askerler yerleşince güvenli bir saha oluştu. Bu sahanın yakınlarına yeni yerleşimler oldu. İlmeli Bucak denilen işe yaramaz alanın çevresindeki yamaçlardan küçük oymaklar oluşturuldu. Karayvat adlı bir yörüğün yerleşimiyle Karayvatlar, Alanya ve Haymana Yörüklerinin yerleşimiyle Yörükler Mahallesi oluştu. Tepe çevresinde yapılan camiden dolayı Camii Mahallesi, askerler çavuşunun evinden dolayı adını alan Çavuşlar Mahallesi oluştu.

Cazip bir yer haline gelen bu bölge yeni yerleşmelere sahne oldu. İlmeli Bucak’taki ilmeler temizlenmeye, bataklık kurutulmaya başlandı. Yüzyılımızın başında şimdiki Pazar Mahallesi Mevkiinde pazar kurulmaya başlandı. Böylece Pazar Mahallesi oluştu.

Bucak’ın bu dönemde Konya Vilayeti, Antalya Sancak ve Kazası’na bağlı bir nahiye merkezi olduğu kayıtlarda sabittir. İlçemizin ilk bayan öğretmeni Seher İKİZOĞLU ile ilçe eşrafının ifadesine göre adı da Oğuzhan Nahiyesi’dir.

Bucak, 25 Haziran 1919 günü İtalyanlar tarafından işgal edildi. 8–9 Temmuz 1921’de İtalyan işgali son buldu. Bütün bu bilgilerden anlaşılacağı gibi ilçe merkezimiz İlmeli Bucak adıyla anılan dar bölgeye kurulmuş, bu adla anılmış, daha sonra Oğuzhan adını almıştır. Cumhuriyet döneminde yapılan siyasi düzenlemeyle 30.05.1926 tarih ve 877 sayılı kanunla bugünkü adı olan Bucak’ı resmen almıştır. Çevresinde önceden kurulan ve Osmanlı döneminde Hamit Sancağı’nın (Isparta merkezli) 14 ilçesinden biri olan İncir Bazarı Kazası’nın bir devamıdır. İncir Bazarı sakinlerinin yakın zamana kadar Bucak’ta kışlayıp İncirhanı çevresindeki yazlıklarında yazladıkları sabittir. O halde ilçemizin temeli olarak İncir Bazarı Kazası kabul edilmelidir.

1948’de hükümet konağının yapılmasıyla yeni bir mahallenin temeli açılmış, oluşan mahalleye Konak Mahallesi denmiştir.

1962 yılında yapılan imar planıyla Pazar Mahallesi bölünerek Oğuzhan Mahallesi olmuştur. O tarihten itibaren yeni düzenlemelerle yeni mahalleler oluşmuş, devrin yöneticileri zamana uygun adlar vermişlerdir. Yeni Mahalle, M. Akif Mahallesi, Mimar Sinan Mahallesi, Barbaros Mahallesi, Sanayi Mahallesi, Yunus Emre Mahallesi yeni mahallelerimizdendir. 2007 yılında Bucak Belediye Meclisi'nini aldığı bir kararla dört tane yeni mahalle oluşturulmuştur. Yeni Mahalle'in Kızakderesi Mevkii ile Yunus Emre Mahallesi'nin Çamlıca Mevkii birleştirilerek Çamlıca Mahallesi adıyla yeni bir mahalle oluşturuldu. Sanayi Mahallesi'nin kuzeyinde bulunan Yetmiş Evler ile yeni yapılan TOKİ evleri birleştirilerek Yetmiş Evler Mahallesi oluşturuldu. Barbaros Mahallesi'nin kuzey bölümü İncirhanı'nı da içine alacak şekilde yeniden düzenlenerek Onaç Mahallesi adıyla adlandırıldı. Organize Sanayi bölümü ,Antalya-Burdur Karayolu'nun iki tarafı ve Karanlıkdere Mevkii yeni bir mahalle olarak düzenlendi ve Atilla Mahallesi adıyla adlandırıldı.

Alıntıdır. bakunin tarafından düzenlenmiştir.