Beni / Zevraki

[altay1944]

BENİ
Sabır ver ki savunayım
Cilven ile üzme beni
Hayalinle avunayım
Cemalinle ezme beni

Habisini bütün derdin
Hepisini bana verdin
Karşısında bir namerdin
El açtırıp büzme beni

Alnım açık yüzüm aktır
El malında gözüm yoktur
Yarab belki çöpüm çoktur
İnce’lekten süzme beni

Kutnu kumaş ipek ne ki
Öyle narin bir sinek ki
Dür hoştur ya dişler belki
Yar döşüne dizme beni

Kol istemem bir yiğitte
Tırnak eyle uyuz itte
Ne edersen yalnız et de
Hak bezminde bozma beni

Şöhret değil midir adı
Öte attım it almadı
Süleyman’a da kalmadı
Mühür edip kazma beni

Uygar olmak hoş ve lakin
Uyanmazsa uzayda kin
Ruyi çiçek huyu çirkin
Bir yosmaya yazma beni

Verdiğini al da tekmil
İstersen gözüme çek mil
Yeter ki künyede kamil
Defterinden çizme beni

Ne vebalsiz ne veballi
Müşrik mümin orta halli
Zevraki’yem bir zavallı
Zülüfünden çözme beni

( Yedinci kıtada nükleer uzay savaşı kastedilmiştir.)