Acaba yine böyle ÇR sevdalısı olurmuyduk?

[Sinbad]

Arkadaşlar fikrinizi merak ediyorum.Acaba büyüklerimiz ÇR okumayı yasaklamasalardı/sınırlamasalardı.Biz yine böyle ÇR tutkunu olurmuyduk.
İki şık var olurduk yada olmazdık.Oy kullanandıktan sonra bir kaç kelimeyele yada daha uzun fikrinizide paylaşırsanız sanırım güzel bir muhabbet konusu olabilir.

 

[Kroker]

Bence olmazdık,
Tamam benim zamanımda tv yoktu, sinemaya ancak ayda bir gidebilirdik, elektronik değil sıradan oyuncaklar bile çok sınırlıydı, belki okurduk ama bu denli tutkunu olacağımı düşünmüyorum, çünkü tecrübelerime bakıyorum, hep yasaklananlar ilginin ve merağın ön sıralarında yer alıyor; sigaraya öyle alıştım, ancak tüm baskılar kalktığında kendiliğimden bıraktım, içkime karışan yoktu, hiç içmedim. Bu arada hiç unutmam bir komşumuz vardı, bizim çok gıptayla baktığımız, baba meraklıydı çizgi romana oğlu umursamazdı, bu arada benim oğlum da hiç okumuyor.

 

[Sinbad]

Hakikaten güzel tespitler.Aslında senin yorumunu okumadan önce karasızdım.Ama Örnekler banada bu kadar tutkunu olmayacağımızı gösterdi.Ayrıca bende şöyle bir şey yaşadım.Küçük oğlum Anadolu Lisesinde okuyor dersleride o kadar ahım şahım değil.Yaz geldi ellerine kitap aldıkları yok dedim elimde kalan nadir ÇRlardan Teksasın bir ÇRnını verdim.Çok heyecenlı okumak istersen bak dedim aldı eline 15-20 sayfa okumuş beğenmedim dedi bıraktı.Tabi bunda internetin bilgisayar oyunlarının da etkisi var ama ben onu saklamış olsam onu bulur çıkarır gizli gizli okurdu.Ama zorlamayla olunca bırak tutkunu olmayı bilakis soğuyorlar.O zaman büyüklerimiz istemedende olsa bizi kötü zannettikleri güzel bir dünyaya alıştırmışlar.Oyum olmazdıktan yana.

 

[freeedooom]

bende kroker ve senin düşüncelerine aynen katılıyorum sinbad. yasaklanan şeyler daha ilgi çekici oluyor. ayrıca bizim küçüklüğümüzde fazla alternatifimiz yoktu. tek kanallı tv fazla ilgi çekmiyordu. bilgisayar internet zaten yoktu. şimdikilerin elinin altında her şey var. bilgisayar, playstation, internet. bunlardan sıra gelmiyorki ç.roman okusunlar..

 

[@serkan@]

krokerin tüm söylediklerine katılıyorum yasak her zaman ilgi çeker fakat konu çizgiroman olunca benim hayatımdaki ç.r bağımlılığını anne ve babamın okul öncesinde bana aldığı teksas tommiksler sağlamıştır...yani bir nevi teşvik edildim diyebilirim...hatta çoğu arkadaşımız gibi bende okula başlamadan ablamında sayesinde okumayı bu kitaplarla öğrendim...daha sonra ortaokul döneminde birden işler değişti ama okumayı öğrenmeme vesile olan çizgi romanlarla bu dönemde okuldan geri kalırım mantığı hakim olmaya başladı babamda ve benim o güne kadar briktirdiğim onbinlerce çizgi romanım ya eskicilere gazete kağıtlarının arasında satıldı yada kışın sobalarda evimizi ısıttı...ama bu ankete vereceğim benim cevap yaşadıklarımdan yola çıkarak söylüyorum benim çizgi romanlara başlama sebebim babam ve annemdir yasaklar geldiğinde zaten çok koyu bir ç.r müptelası olmuştum bile...o yüzden oyum
''büyüklerim yasaklamasaydı bile ben ç.r müptelası olurdum''

 

[bakunin]

Bu anketin sorusundan aslında "Büyüklerimiz yasakladığı için çizgiroman okuru olduk." gibi bir anlam çıkardım ben.
Bu tanımlamaya şahsen katılmıyorum.
Bazı arkadaşların az da olsa değindiği gibi, çamurdan kültablası yapmaya başladığım dönemle aynı zamana denk geliyor çizgiroman okuma sevdası. Yani çamur olmasaydı belki sigara da içmeyebilirdim.
Bu tamamen o dönemin yok(sul)luğuyla alakalı bir durum bence.
Ne zaman ki hayatımıza televizyon girdi o zaman vazgeçtik biz çizgiromanlardan ve hatta kitaplardan.
Evet ebeveyn baskısı elbette bir çoğumuz için bezdirici olmuştur fakat ben çizgiroman sevgisinin içimizdeki maceracı çoçukla alakalı olduğuna bu nedenle kim engellerse engellesin her zaman varolduğuna ve varolacağına inananlardanım.

 

[villapark]

Eve giren çizgi romanı önce abim(o getirirdi)sonra babam ve sıra gelince de ben okurdum.ÇR aile büyüklerince değil,okul büyüklerince yasaklanırdı

 

[mijatovic]

aile buyuklerım yasaklamadı o yuzden bısey dıyemeyecegım ama insanın içindeki macera askıyla yakından ilgilidir diye dusunuyorum

 

[Mehmet Ali]

Ben çocukluk yıllarımda daha ilkokula gitmeden bakkalın vitrininde görüp babamdan deli gibi o çizgi romanı istediğimi hatırlıyorum.Zagor'a daha okumayı sökmeden vurulmuştum yani.Zaten okumayı da çr lar sayesinde söktüm.Bizimkiler önceleri karışmazken benim yiyecek almak için verdikleri paraları çr'lara yatırmaya başladığımı görünce yasak getirdiler.Param olmadığı zaman babamın hesabına yazdırarak çr alıyordum.(Tabii sonuçlarına katlanıyordum sonra) yani sonuçta o büyülü dünya beni içine çekti.Yasakken veya serbestken de okudum

 

[denizkara]

Ben olurdum çünkü bu bir hastalık, nasıl ki yıllarca otomobil kullanmasak da tekrar kullanmaya kalksak yeniden öğrenmemize gerek kalmaksızın hemen kullanabilirsek bu da yıllarca asla geçmeyen hatta sık sık nükseden bir hastalık, bende öyle oldu ve ilk Çizgi Diyarı’nı gördüğüm gün aklımı kaçırıyordum. Büyüklerim okul nedenli çok baskı yaptı, yapmasa da okurdum.
Cağaloğlu İran konsolosluğunun arka sokağı hani Haşet kitapevinin olduğu dar yokuş, beyaz yaka siyah önlük elimde çanta, yokuşa bağlı bir sokakta tam köşede İtimat Kitap evi diye bir toptancı vardı, merdivenle çıkar girerdin cemekan yok giriş katı, perakende satış kesinlikle yok, okula giden ben okuldan çıkıp hatta bazen kaçıp oradayım, neredeyse her gün, içerisi tıka basa çizgiromanlarla dolu; balya balya çizgi roman, bir hamal girer öbürü çıkar, çok güzel kokardı mis gibi kağıt, kesfettim içeri girdim kovuldum, yılmadım devamlı içeri girenlerin arasına karıştım, her türlü numarayı denedim yine girdim, en sonunda benden bıktılar ve toptan fiyatına bana 1 çizgiroman dahi vermeye başladılar.
Her türlü kitap satıldığı için; Maksin Gorkinin “Benim Üniversitelerim” i de oradan almış okumuştum, benim okulum/üniversitem İtimat Kitapevi olmuştu, yıllar sonra gittim İtimat Kitapevi yok, sadece o koku vardı, hissetim, tam o köşede

 

[İskenderunlu]

Olmazdık, yasaklar insanı cezbeder..

 

[haşim ünvan]

Bizleri her zaman okumada serbest bıraktı ailem. Biz üç kardeş annem ve babam dahil hep kitap okurduk. ÇR 'ları ailece okuduk. 1965 yılında Edirne'deydik. İlk 1001 Roman ve Ceylan fasiküllerini babam almıştı. Fatoş ve Güngörmüşler ciltlerini o zamanlar okuduk. Teksas ve Tommiks 'i söylemeye gerek yok tabii. ÇR okumamız hiç yasaklanmadı. Mesela V.I.P kelimesinin Very Important Person (Çok Önemli Kişi) olduğunu Kızılmaske'den öğrenmiştim. Kimbilir farkında olmadan daha neler öğrendik. ÇR okumak asla yasaklanmamalıdır.

 

[ilkhantok]

Yasakların cazibeleri arttırtıgına hem fikirim ama benim ailemde çizgi roman okumam için ön ayak oldu bile denilenilir,milliyet çocukla başlayıp en uca kadar gittim :9 cevabım yasak olmadan çizgiroman sever oldum

 

[comedian]

bende hiç yasakla karşılaşmadım ve aksine teşvik bile edildim. hala büyük bir şevk ve ilgi ile takipçiyim.

 

[KARAOĞLAN]

"Olurduk"u işaretledim.Çizgi romanı yasakladıkları için, çizgiroman okumaya başlamadık ki.Aksine çizgi roman okumamız bir tutku haline gelmeye başlayınca yasaklamaya kalkıştılar.Ama tüm engelleme çabaları boşunaydı.Ders kitapları arasında,hemde yanlarında çok "teksas-tommiks " okudum.

 

[gurselileri]

YÜREĞE ÇİZİLEN YILLAR

Uzun kış gecelerinde
Gündüzler erken teslim olurdu karanlığa
Şimdi daha iyi anlıyorum
Hangi yaşa gelirsen gel, doyulmuyormuş çocukluğa
Sanki bugün gibi
Yine karanlığa erken teslim olunmuş bir akşamüstü
Cama vuran yağmur tanelerinin sesine karışıyor son ders zili
Neşeli, hüzünlü, şaşkın, umutlu, mutlu
Okul kapısından caddeye akıyor çocuk sesleri


O yıllar biz çocuklar arasında moda
Elimde James Bond çantam
Okula giderken, ders kitaplarımı
Eve dönerken, satın alıp içine attığım
Çizgi romanları taşırdı


Evine varmaya çalışan insanların
Birbirine karışan ayak sesleri hala kulaklarımda
Dükkân vitrinleri, sokak lambalarından süzülen ışıklar
Yansıyor ıslak kaldırımlarda

Tek tük atıştırıyor
Arada yüzüme çarpıyor buz gibi yağmur taneleri
Yeni aldığım Gordon ıslanmasın diye
Şöyle aceleyle sayfalarına bir göz gezdirip
Atıyorum çantama
Yarın Kaptan Swing ve Zembla günü
Öbür gün Teksas ve Tommiks çıkacak
Hafta sonu ise Alaska ile Tom Braks bayilerde olacak
Bir de Milliyet Çocuk dergisi almalı
Bakalım Red Kit bu hafta ne yapacak
Biliyorum, annemle babam tüm harçlıklarımı
Bunlara verdiğim için yine kızacak
Oysa çizgi dostlarımla daha ne maceralar var yaşanacak



Şimdi o günlerden elimde kalanlar
Çizgi romanlarım, vefalı arkadaşlarım kitaplığımdalar
Sayfalarında gizli anılar
Sayfalarında canlanıyor hala yüreğe çizilen o yıllar…

Gürsel İLERİ

 

[gurselileri]

ben bu ankete olurduk veya olmazdık diye bir cevap vermeyeceğim... çünkü bu kesinlikle kişiden kişiye değişen bir durum... kendi adıma sadece şunu söyleyebirim; çizgi romanlar taa çocukluğumdan beri benim için en iyi dostlarım, arkadaşlarım olmuştur...

 

[Seta]

Merhaba,
Büyük bir çoğunluğumuzun ailesi yasak etmiş sanırım çizgi roman okumayı. Ben de hatırlıyorum. O zamanlarda mahalledeki abilerimden görüp okumaya başlamıştım. Harçlıklarımla gizli gizli Örümcek Adam alırdım. Nereye saklayacağımı bilemediğim için arkadaşlarıma hediye ederdim. Bunca yaşanmışa rağmen, babam yasak etmeseydi de gene okurdum sanıyorum. Ama bu kadar tutkulu olur muydu? Cevap vermesi zor.