Ankara Mutfağı

[ozaki]

Eski Ankara mutfağı evin büyük bir kısmını meydana getirirdi. Bir tarafta ocak ve tandır, bir tarafta kışlık erzakın muhafaza edildiği kiler bulunurdu. Kilerler genellikle iki katlı olur ve yukarı kısmına müsandere denirdi. Mutfağın bir kenarına kağnılarla gelen odun kırılarak istif edilirdi. Mutfağın bir köşesinde de raflar dizilmişti. Yemekler yere serilen sofralarda yenirdi. Önce büyükler sonra ev halkı otururdu.

1-Çorbalar
Aş Çorba (Ayaş-Ankara), Miyane Çorbası (Ankara), Dutmaç(Ankara), Tarhana Çorbası (Ankara), Keşkek Çorbası (Ankara), Toyga Çorbası (Ankara).

2-Et Yemekleri
Ankara tavası (Ankara), Alabörtme (Sorgun-Güdül), Calla (Ortabereket-Ayaş), Çoban Kavurması (Ankara), İlişkik (Demirtaş-Ankara), İrişkik (Sirkeli-Çubuk-Ayaş), İrişilik (Ayaş), Kapama (Ankara), Orman Kebabı (Ankara), Patlıcanlı Et(Ankara), Sızgıç(Ankara), Siyel (Ankara), Siyer (Ankara)

3-Pilavlar
Bici (Güdül), Sebzeli Bulgur Pilavı(Ankara) Oğmaç Aşı (Beypazarı), Pıt Pıt Pilavı (Ankara)

4-Köfteler
Kadınbudu köfte (Ankara), Mücirim Köftesi (Ankara), Yumurtalı Köfte (Ankara), Tohma (Ankara, Tiritli köfte (Ankara)

5-Dolmalar
Efelek Dolması (Ankara), Şirden dolması (Ankara), Yalancı dolma (Ankara), Yaprak Dolması (Beypazarı)

6-Börekler-Çörekler
Altüst Böreği (Ankara), Ay böreği (Ankara), Bohça Böreği (Ankara), Entekke Böreği(Ankara), Gömme(Beypazarı), Poğaça (Nallıhan), Homman (Akdoğan-Kızılcahamam), Kaha (Kalecik), Kol Böreği(Ankara), Papaç (Keskin), Pazar böreği (Ankara), Yalkı (Kozalan-Beypazarı).

7-Yemekler
Cancıran (Büyükafşar-Ankara), Bici aşı ( Beypazarı), Cılbır (Gürdül), Göçel (Beypazarı), Göter (Ankara), Kalle (Gürcü köyü-Kızılcahamam), Kapuska(Kalecik), Domates salçası (Kalecik), Keşkek Yemeği (Nallıhan), Köremez ( Karahoca, K.Haymana/Üçem K.Bala), Mıhlama (Kızılcahamam), Maç (Kılıçlar K.Ankara), Papara (Ankara), Saz (Başköy-Ankara), Tamtak İridi (Ankara), Topaç (Bala).

8-Hamur İşi Yemekler
Bazlama, Cızlama (Ankara), Gözleme (Ankara), Nevzime (Ankara), Öllüğün Körü(Ankara), Su böreği (Ankara). Mantı(Ankara),

9-Tatlılar-Kompostolar-Hoşaflar
Ayva Boranası (Ankara), Bırtlak (Güdül), Datlaş (Ayaş), Ekir (Şereflikoçhisar), Fıslak (Ankara), Höşmerim(Ankara), Kabak Tatlısı (Arkatça K. Nallıhan), Karga beyni (Ankara), Kar helvası (Ankara), Kaygana (Ankara), Köyler(Şabanözü-Polatlı), Omaç Helva (Bahşılı Keskin), Perçem (Beypazarı), Saraylı (Ankara), Tiltil Helvası (Ankara), Tuhafiye (Ankara), Zerdali boranası (Ankara), Zerdali Hoşafı (Ankara).

10-Ekmekler
Balamacın (Beypazarı), Bezetleme (Kızılcahamam), Bezdirme (Ankara), Gizleme (Kızılcahamam), Çepit (Bala), Ebem Ekmeği (Ankara), Göbü (Kalecik-Çiflik Köyü), Kabalı (Bala), Kartalaç (Haymana-Beypazarı), Kömbe (Ankara), Kete (Ankara), Saçkıran (Karahoca K.-Haymana), Şerit (Beypazarı), Şaplak (Haymana), Şebit (Güdül), Şipleme (Polatlı), Yarımca (Beypazarı).

Mutfak Malzemeleri:
Aşhane - ayşene: Mutfak
Bağa: İki kuplu bir çeşit kahve tepsisi
Bandil: Küçük testi
Bardak: Toprak testi
Beden: Bakır sahan,
Bodiç: Küçük testi,
Boduç: Fıçı,
Boğ: Sofra bezi,
Bulgulu senek: Toprak testi,
Caba: Toprak tencere,
Cağa: Deri ve bezden yapılan büyük torba,
Çatura: Ağaç su tepsisi,
Çente: Çinko sahan ve tas kapağı,
Çork: Ocak,
Çalpak - hatun: Büyük yayık
Çamçak: Ağaç su kabı,
Çapçak: Tahta masrafa,
Çekkel: Küçük nacak,
Çomça: Büyük ağaç kepçe,
Çömçü: toprak ibrik,
Dövce: Hava,
Eğri: Bıçak,
Eyseren işiran: Hamur kazıma aleti,
Enge: Küçük bıçak
Ersin: Demir hamur kazıma aleti,
Gelder: Ağaçtan su, yoğurt ya da yağ kabı,
Gırgırı: Ağzı dar testi,
Gölek: Yağ kutusu,
Haranı: İki kulplu küçük kazan,
Hereni: Büyük tencere,
İliştir: Kevgir,
Kaşıkla: Kaşık sepeti,
Miren: Küçük testi,
Mengel: Bakraç,
Oklaç-oklağaç: Oklava,
Pişirgeç: Tahtadan yufka çevirme aleti,
Sergen: Tavanlara yakın konulan raf,
Susak: Ağaç maşrapa,
Sapsak: Bakır, teneke, çini, çinkodan yapılmış su kabı,
Sitil: Bakırdan saplı şekerlik,
Tahar: Ağzı geniş kulpsuz kap,
Tandır: Küçükfırın,
Terek: Raf,
Tıngır: Tepsi,
Yangı: Kulplu küçük kap,
Yaslahaç: Hamur açma tahtası.
Yunak: İçinde birşey yıkanan kap,