BU BİR CEVAD PREKAZİ HİKAYESİDİR -1-
(Değerli Faik Özger kardeşimin yazısıdır)
Hani çocuk aklıyken bilemezsin, bilemiyorduk.. Sırtımıza yapışan sarı kırmızı naylon karışımlı sarı ve kırmızı formalarımızla mahalle maçları yaparken hep makara konusuyduk.. Deri top zor geçerdi elimize.. Azcık sert top bulduk mu mahallede maça tutuşurduk.. Mahallenin Fenerli şımarık çocuklarının aksine mağrur bir edayla 1 kişi eksik olsak da; birimiz Eser olurduk, birimiz Fatih, birimiz, Seydiç, birimiz Hoçiç... Kanasa da kollar bacaklar, kanımızı silerdik formamıza.. Galatasaray yere düşmemeliydi.. Yenerdik mahallenin, şımarık; Yaşar, Müjdat, Selçuk namlı sarı lacivert çubuklu çocuklarını..
Oysa hiç şampiyon olamadığımız zamanlardı.. Siyah beyaz ekranlarda renk bile seçme şansımız yokken sarı ve kırmızıya aşık olmuştuk ulan.. 2-3 dakikalık özetlerde, radyodan dinlediğimiz ''Evet sayın dinleyiciler,şu an mikrofonlarımız Ali Sami Yen'de'' diyen kadife sesli spikerlerin anonslarında kavuşurduk vuslat nedir bilmeden büyük sevdamıza..
Yıl 84'te beyaz saçlı bir Alman gelmişti, kaçıp giden İviçten sonra.. Derwall.. Sonra Simoviç, Abramzcyk, Erdal, İsmail, Semih, Yusuf transferlerini okuduk lanet olası gastelerin manşet altlarında.. Manşetler çubuklular'ındı çoğu zaman... Mahalle maçlarında evire çevire yendiğimiz çubuklular reelde baskın çıkardı.. Zoruma giderdi çocuk bilincimle bile.. Ama elbet Metin Oktay'ın ağlarını deldiği çubuklular'ın surlarında mukaddes delikler açmaya yeminliydik..
İlk maçlar birkaç mağlubiyet alınca ''ne anlar bu futboldan'' homurdanmaları başlamıştı ak saçlı Almana.. Abramzcyk topçu değil, Erdal fiyasko, diğerleri işe yaramaz demişlerdi.. Hatta Simoviç'in yerine Sarı Haydar oynamaya başlamıştı.. Vay vay vay!!..
O yıl ligde felaket kötüydük ama kupada buldozer gibi önümüze geleni devirdik.. Hele Simoviç ne maçlar çıkarmıştı bee.. Radyodan dinlerdik ''Evet Simoviç doksana uzandı ve yine çıkardı!'' sözlerini.. Fener,Bjk ve en sonunda finalde Trabzon'u eleyip aldık kupayı.. Şampiyon olamasak da "Kupa Beyi" idik ne de olsa.. Meşale yanmıştı hanımlar beyler..
Ertesi yıl Sarıyer'den Çelebiçi alacağız dendi gazetelerde.. Sonra birdenbire Prekazi Galatasaray ile sözleşme imzaladı haberini gördük.. Merak ediyorduk.. Sezon başladı Prekazi de gollere başladı.. Çelimsiz.. O bacaktan bu şutlar nasıl çıkar? deniyordu.. Frikik,25-30-35 dinlemezdi.. Çaktı mı tamam!!.. Maçlar İnönüne idi o sezon.. Az şahitliği yoktur o üç direğin Cevad'ın bazukalarına.. O yıl hiç yenilmeden namağlup 2. olduk.. Semra'nın fendi bizi yendi anlayacağınız.. Ağlamıştım inkar etmiyorum.. Çalınan şampiyonluğumuza çok ağlamıştım..
Ve ertesi sezon Almanya'dan Uğur, Savaş, Fener'den "Küçük Dev Adam" İlyas katılmıştı PREKAZİ fenomeninin yanına.. Ligin ilk maçında mağlup olmuştuk yanlış hatırlamıyorsam..
"Yine mi hüsran Ulan?.." desek mi demesek mi derken Cevadla, Uğurla, İlyasla coşmaya başlamıştık.. Bir de Kovaçeviç'i o zamanın modası olan Türk vatandaşı yapıvermiştik.. Sezonun sonları yaklaşırken Rize'de 2-0 mağlup olunca, sönmeye yüz tutmuştu yanan ateşler.. İşte ne olduysa Denizlili Erol'un Jurkoviç'i 35 metreden avlayıp maçı 1-1 bitirmesiyle oldu.. Sonra bir de Malatyalı Oktay..1-0 almıştı Malatya Bjk maçını.. Düğümlerin çözüleceği maçta sahneye Cevad çıktı yine..Dönen topa gelişine bir çaktı Jurkoviç'in kalesine.. Jurko sadece baktı.. Bir de Savaş atınca 2-0'la yenip Beşikaş'ı şampiyonluğa koşuyorduk..
Derken son maça kalmıştı her şey.. Eskişehir maçı.. Ali Sami Yen o gün gelin gibi.. 35 bin kişilik stad nereden baksan 50 bin olmuş..Tribünlerde ''Seni sevmeyen ölsün!'' bestesi yankılanıyor kağıt şapkalı abilerimizin ağzından.. Ve frikik oldu.. Topun başında Cevad.. Yüreğimiz ağzımızda Tv başında.. Ve Cevad fazla da gerilmiyor hani.. Zalad'ın soluna müthiş bir falsolu plase.. Top ağlarda.. Allah'ım ne büyük coşku.. Koltuk değnekleriyle Raşit bile fırlıyor kenardan.. Sami Yen yıkılıyor.. Derken 2. yarı bir de Muhammed topuğuyla atıyor. 2-0.. Bir gol atıyor Eskişehir.2-1. Maç bitmek bilmiyor.. Çocuk dilimde bildiğim tüm dualar.. 14 yıllık özlem bitsin diye.. Bitiyor 90 dakika..
"Tribünlerde coşacaksın, kupaları alacaksın.. Sen şampiyon olacaksın.. Seni sevmeyen ölsün" eşliğinde şampiyonluk geliyor..
Ak saçlı adam ve Cevad sarmaş dolaş, kolkola..
Bunca ayrıntıyı sadece ne için yazdım biliyor musunuz?
Sadece Cevad Prekazi için.. İlk şampiyonluğumun kahramanı Cevad için.. Sonraları Köln'de Monacoya 35 metreden çakıp ağlamaya alışkın Türk insanına sevinç gözyaşları döktüren adam Cevad.. Monaco'da Tanjuya ''çocukkkkk!..'' diye bağırıp ön direğe topu kesip Tanju'nun kafasıyla buluşturup Monaco'yu yıkan adam Cevad.. Rapid maçında yine topu Tanju'nun kafasına konduran, Neuchatel maçında hemen her golde asisti yapan Cevad..
BU KADAR AYRINTIYI NİYE VERDİM BİLİYOR MUSUNUZ?
Çöp bacağıyla destanlar yazan, çocukluğumun kahramanı Cevad Prekazi için.. Şimdilik bu kadar.. Ama yine bir Cevad Prekazi yazacak bu kardeşiniz.. SÖZ!!!....
Son düzenleme:
