Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz.. Tarayıcınızı güncellemeli veya alternatif bir tarayıcı kullanmalısınız.
Bernet & Maicas & Trillo - Clara..after dark 01-26 "Majesteleri"
Tabii bu konu üzerinde çok düşünülebilir,
çok yorum yapılabilir. Farklı bir yerden konuya
girebiliriz istersek: "Rönesans" dediğimiz
dönemde, Avrupa'da olağanüstü güzel işler
yapıldı. Mesela İtalya'nın başkenti Roma'daki
Heykeller, resimler, yapılar, şimdi dünyaca ünlü
meydanlar vs o zamanın din adamları ve sermaye
sahipleri tarafından desteklenmek suretiyle ve de
Michelangelo gibi nice usta sanatçılar tarafından
yapılmıştı. Bu, biraz o zenginliği ele geçiren insanların
bunu gösterme biçimleriyle ilgili bir durumdu...
Bu konu için bakınız sevgili Odenat üstadın
çevirerek bize sunduğu üç kitaplık muhteşem "Korkunç Papa":
Ufacık boylu petrol zengini ve arkasına sıralanmış onlarca haremiyle yardımcılarının Remini kasabasının
Grand Hotel’ine şaşkın bakışlar arasında haşmetli bir giriş yaptıkları Fellini’nin Amarcord filmi aklıma geldi.
Yönetmenin otuzlu yılların Remini’si üzerinden çocukluğunu anlattığı, uçuşan polenler ve Nino Rota’nın
müziğiyle yer yer hüzün yumağına dönüşen, faşizmin ti’ye alındığı kahkahası da bol muhteşem bir Fellini rüyasıdır.
Jordi Bernet ne yapıp ediyor, lafını hiç esirgemeyen keskin dilli kalemşörlerle çizgilerini bi' şekilde
buluşturmayı her nasılsa beceriyor.
Takdir etmek lazım, her çizerin harcı değildir bu durum. Mesela rahmetli Alex Toth daha ilk sayıda Abuli'nin Torpedo'suna benden bu kadar deyip veda etmişti.