profesör
#
- 12 Şub 2010
- 15,006
- 543,776
Sayın Hasan Kabakçı'nın facebook ortamındaki paylaşımından alınmış olup Zaman Gazetesi'nin 18 Eylül 2015 tarihli nüshasında yayınlanmıştır.
YAVUZ AKENGİN
18 Eylül 2015, Cuma
Örümcek Adam, Hulk, X-Men gibi çizgi roman kahramanlarını sinema perdesinde görmeye alışsak da onların dergi sayfalarında maceraları hâlâ devam ediyor. Bir de bu çizgi romanları toplayan kişiler var. Tıpkı Ankara'daki Devr-i Alem'in sahibi Ayhan Ataman gibi...
Teksas, Tommiks, Teks, Zagor, Örümcek Adam, Hulk, Kaptan America, X-Men, Tarkan, Karaoğlan, Abdülcanbaz… Hepsi de milyonlarca kişi tarafından bilinen çizgi roman kahramanları. Bugünlerde onların birçoğunu farklı versiyonlarıyla sinema perdesinde görsek de çizgi roman ve onların hafızalara kazınan kahramanları hâlâ dergi sayfaları arasında maceralarına devam ediyor. Bir de tutkuyla çizgi roman toplamaya devam edenler var. Ayhan Ataman, o isimlerden biri. Ataman, Ankara'nın tek çizgi roman ağırlıklı sahaf dükkânı Devr-i Alem'in sahibi. Çocukluğundan itibaren sevdiği çizgi romanı, şimdi 200 bini aşkın sayısıyla yeni okurlara ulaştırmaya çalışıyor. Artık ‘eve sığamaz' duruma gelen çizgi roman koleksiyonunu 2002 yılında açtığı sahaf dükkânıyla Ankaralılarla buluşturuyor.
Ankara'nın sahafları meşhurdur derler. Sahaf tutkunları, devlet bürokrasisinin merkezi olması sebebiyle Ankara'ya sık sık uğrar, ortaya çıkmamış ‘yeni bir parça' peşinde koşar. Ancak Tunalı Hilmi Caddesi üzerindeki Kuğulu Pasajı'nın alt katında bulunan Devr-i Alem Sahaf, başkentin tek çizgi roman sahafı. Bugüne kadar Türkçede yayımlanmış neredeyse bütün çizgi romanları burada bulmak mümkün. Sadece geçmişi değil, günümüzde Türkiye'de yayımlanan 50'ye yakın çizgi roman da yine bu sahafta okurlarını bekliyor. Ayhan Ataman, oğlu Evrim ile birlikte sahaf dükkânında 7'den 70'e her yaştan insanı çizgi romanla tanıştırmaya ve sevdirmeye uğraşıyor.
Baba-oğul, ‘bürokrat şehri, asık yüzlü' denen Ankara'nın aslında hiç de öyle olmadığını söylüyor. “Bürokrasi sadece bulunduğu yerdedir, işinin dışında hiç olmazsa o kadar ciddi değildir.” diyor Ayhan Ataman ve ekliyor: “O bürokratlardan kimler kimler gelip çocukça bir heyecanla çizgi roman arıyor, bir bilseniz…”
ÇOCUKLUĞUNDAN BERİ ÇİZGİ ROMAN TOPLUYOR
Ayhan Ataman, çocukluğundan beri çizgi roman biriktiriyor. Bunda babasının çok büyük etkisi var. Fransızca ve İngilizce bilen babası, bu dillerdeki çizgi romanları getirtip oğluna okuyormuş. Hanüz 4-5 yaşlarındayken babasının okuduklarından çok etkilenmiş Ataman: “Çocukluğumdan itibaren nerdeyse tüm çizgi romanları takip ettim ve biriktirdim. Babam Türkçe biriktirmeyi sevmezdi. Çünkü arkadaşları istediği zaman verirdi, bir daha da geri gelmezdi. Benim niyetim başkalarını da çizgi romana alıştırmaktı. Ankara'da doğru dürüst bir satış yeri yoktu. Yıllarca bir başka meslekte çalıştıktan sonra bir gün hayalim olan sahafı 2002'de açtım.”
EVDE HEMEN HER ODA ÇİZGİ ROMANLA DOLU
Kendi deyimiyle ‘Evde tuvaletle mutfak hariç her yer' çizgi romanlarla dolu. Bir süre sonra evdeki bu devasa arşiv ‘sorun' olmaya başlamış. ‘Baskı oldu' diyor Ayhan Ataman, ev ahalisini işaret ederek. Sahaf dükkânı açmaya karar verdikten sonra dergilerin ve kitapların ‘çok az bir kısmını' evden taşıyıp getirdiğini söylüyor. Gerisi ise duruyor. “Onları satmam, satamam.” diyor. Evdekiler hariç, dükkânda 200 binin üzerinde çizgi roman bulunuyor.
Çizgi romanın bir zamanlar Türkiye'de çok sattığını anlatan Ataman, şimdi ise internet, televizyon ve cep telefonlarına gömülmüş insanların bu yayınları takip etmediğinden yakınıyor. “Düşünsenize bu ülkede Gırgır diye bir dergi çıktı ve 500 binli rakamlara ulaştı. Dünyada üçüncü oldu. Şimdi 50'ye yakın çizgi roman var ve hepsinin toplamı yüz bine bile yaklaşamıyor.” diyor.
Ayhan Ataman, en çok da çizgi romanın ‘çocuk kitabı' olarak lanse edilip kenara itilmesinden mutsuz olduğunu söylüyor. Çizgi romanın dünyada ‘dokuzuncu sanat' olarak çok büyük saygı gördüğünü bizde ise gereken değeri görmediğini düşünüyor.
“ŞİMDİKİ BAKANLAR ÇİZGİ ROMAN SEVMİYOR”
Ayhan Ataman, “Çizgi romanlar çocuklukta kaldı, onları sadece çocuklar okur.” algısına kesinlikle katılmıyor. “9 ile 80 yaş arasında okuyucular var. 40'ın üzerindekiler genellikle İtalyan ve Fransız kökenli çizgi romanlar okuyor, 9'dan 40'a kadar olanlar ise Amerika ve Japon çizgilerini seviyor, takip ediyor.”
Bakanlardan milletvekillerine, bürokratlardan üst düzey askerlere kadar birçok kişinin çizgi roman aldığını anlatıyor. “Fakat yeni bakanlardan pek gelen olmuyor. Genellikle eski bakanlar geliyor. Yenileri çizgi romanı sevmiyor, onlar başka şeyleri seviyorlar galiba.” diyor.
Son yıllarda çizgi romanların sinemaya aktarılmasının, çizgi romanı satışlarını artırdığını da söylüyor: “Sinemada Batman'in patlaması, bütün Batman çizgi roman külliyatının satışını etkiledi. Hepsi satıldı. Şirinler ve X-Men filmlerinde de aynı şekilde olmuştu.”
