gandor08
Yönetici
- 6 Ocak 2013
- 18,366
- 141,646
The Adoption
- Konuyu Başlatan gandor08
- Başlangıç tarihi
- Konuyu Başlatan
- #2
gandor08
Yönetici
- 6 Ocak 2013
- 18,366
- 141,646
Son düzenleme:
The Adoption - 1. Kitap - “Qinaya”
Senaryo: Zidrou (Benoît Drousie) - Çizimler: Arno Monin
Üstadımız sayın @gandor08 tarafından üç yıl önce paylaşılan “The Adoption / Evlat Edinme” isimli bu eseri daha yeni okudum ve çok beğendiğim için biraz daha yakından tanıtmak istedim.
Kendi çocukları olmayan orta yaşlı bir çift (Alain ve Lynette), dört yaşındaki Perulu yetim bir kız çocuğunu evlat edinir ve çocuğu Peru’dan Fransa’ya getirirler.
Bir süre önce Peru’da büyük bir deprem yaşanmış ve on binlerce kişi hayatını kaybetmiştir. Küçük Qinaya da bu depremde ailesini kaybedip yetim kalan çocuklardan biridir.
Tek kelime Fransızca bilmeyen küçük Qinaya, ilk bakışta bile herkesin kalbini çalacak derecede şirin ve sevimli bir çocuktur.
Alain’in babası 74 yaşındaki Gabriel ise bu evlat edinme olayına pek sıcak bakmaz.
Kendi oğluna bile tam anlamıyla babalık yapmamış, bütün hayatını kasap dükkânında çalışarak geçirmiş, biraz huysuz bir adamdır.
Bu yaştan sonra bir de torunla mı uğraşacaktır?
Kendisi 21 yaşındayken ilk kez baba olduğu için, oğlunun 47 yaşındayken çocuk evlat edinmesini hiç doğru bulmaz. Ayrıca, dükkânı devralıp kendisi gibi kasap olmak yerine, gidip bir sigorta şirketinde sıradan bir satış temsilcisi olduğu için de oğluna biraz kırgındır.
Fakat aslında Gabriel’in kendine itiraf etmek istemediği gerçek şudur:
Oğlu Alain’in her durumda kolaya kaçan, sonuçlarını hesaba katmadan aceleci kararlar alan, naiflikle kurnazlık arası tuhaf bir karaktere sahip şekilde yetişmesine seyirci kalmıştır.
Sanki oğlunun böyle yetişmesinde kendisinin hiç sorumluluğu yokmuş gibi, şimdi de daha iyi bir hayat kuramadığı için onu eleştirmektedir.
Gabriel başlangıçta gönülsüzce de olsa birkaç defa küçük Qinaya’ya göz kulak olmak zorunda kalır. Ama birlikte zaman geçirdikçe, ister istemez çocuğa bağlandığını fark eder.
Kendi oğluna bile yapmadığı bir şeyi yapar ve küçük kıza bir bisiklet hediye eder, başında durup binmeyi öğretir; bahçede oynaması için bir şişme havuz alır vs. Bu mutluluk tablosu bir süre daha tüm hızıyla devam eder.
Gabriel’in 75. doğum gününde tüm aile bir arada kutlama yaparken birden kapı çalınır. Polis “çocuk kaçırma” suçlamasıyla Alain’i tutuklamak için gelmiştir.
Herkes şok olmuş vaziyette sorular sorarken, Alain hiç itiraz etmez ve sessizce polisle birlikte gider.
Çünkü Qinaya’nın evlat edinilmesi işlemlerinde birtakım usulsüzlükler olduğunu, gerçek annesinin depremde ölmediğini ta en başından beri bilmektedir ve bunu herkesten (eşinden bile) saklamıştır.
Havaalanında hüzünlü bir vedalaşma sahnesinin ardından Qinaya Peru’daki ailesine geri gönderilir.
Gabriel duygusal olarak yıkılmıştır ve üç yıl hapis cezası alan oğluna karşı öfke doludur.
Çizgi romanın birinci kitabı burada bitiyor. İkinci kitapta, Gabriel’in aile kavramını gerçekten anlayabilmesi ve oğluyla ilişkisine farklı bir gözle bakabilmesi için dünyanın öbür ucundaki Peru’ya gitmesi gerekecektir.
