Edgar Allan Poe

[ilhanx]

Annabel lee

Senelerce senelerce evveldi;
bir deniz ülkesinde
yaşayan bir kız vardı, bileceksiniz
ismi Annabel lee;
hiç bir şey düşünmezdi sevilmekten
sevmekten başka beni.

O çocuk ben çocuk memleketimiz
o deniz ülkesiydi,
sevdalı değil kara sevdalıydık
ben ve Annabel lee;
göklerde uçan melekler bile
kıskanırlardı bizi.

Bir gün işte bu yüzden göze geldi
o deniz ülkesinde,
üşüdü rüzgarından bir bulutun
güzelim Annabel lee;
götürdüler el üstünde
koyup gittiler beni,
mezarı ordadır şimdi,
o deniz ülkesinde.

Biz daha bahtiyardık meleklerden
onlar kıskandı bizi-
evet!-bu yüzden
(şahidimdir herkes ve o deniz ülkesi)
bir gece bulutunun rüzgarından
üşüdü gitti Annabel lee.

Sevdadan yana, kim olursa olsun,
yaşça başça ileri,
geçemezlerdi bizi;
ne yedi kat göklerdeki melekler,
ne deniz dibi cinleri,
hiçbiri ayıramaz beni senden
güzelim Annabel lee:

Ay gelir ışır, hayalin irişir
güzelim Annabel lee;
bu yıldızlar gözlerin gibi parlar
güzelim annabel lee:
orda gecelerim, uzanır beklerim
sevgilim, sevgilim, hayatım, gelinim
o azgın sahildeki,
yattığın yerde seni.

Edgar Allan Poe