Oswaldo Guayasamín (1919 — 1999)
Hintli ve Ekvatorlu ana ressam ve heykeltıraştı. 1948'de o, Ekvatorlu Salón Nacional de cuarelistas y Dibujantes'te ilk ödülü kazandı. 1955'te o, 36 yaşında, kazandı, ilk olarak, üçüncü Hispano-Amerikalı'da Barcelona, İspanya'da sanattan, köprülü demiryolu ataúd blanco için iki yılda bir olan paha biçer, ve 1957'de o, São Paulo'dan dördüncüde en iyi Güney Amerikalı ressam iki yılda bir olan adlandırıldı.1942 ve 1943 esnasında, Guayasamín, onun, Orozco'yu karşıladığı Birleşik Devletler ve Meksika'ya yolculuk yaptı. Onlar, Latin Amerika'da çeşitli ülkelerin birçoğuna bir arada yolculuk yaptı. Onlar, Peru, Brezilya, Şili, Arjantin, Uruguay ve diğer ülkeleri ziyaret etti. Bu yolculuklar boyunca o, onun resimlerinde gözüken yerli yaşam tarzı ve yoksulluğu gözledi.Onun en büyük ve en tartışmaya yol açan resimlerinin biri, onun, 1988'de, duvar gibi bir yansıtmayı Ekvator'un tarihine boyaması için ona soran Ekvator kongresi için boyadığı bir duvar resmiydi. Birleşik Devletler hükümeti, duvar resmine kusur buldu çünkü panellerin birinde, orada, harfle işaretleyen CIA'le bir Nazi miğferinde gözüktü.Sanatçının son sergilenen eşyaları, şahsen onun tarafından Paris'te Luxembourg sarayında törenle açıldı, ve Buenos'ta palas de Glace'de, 1995'te yayınladı. Quito'da, Guayasamín, onun işine yer veren bir müzeyi inşa etti. Guayasamín'ın şekilleri, siyasal zulmü yakalar, ırkçılık, yoksulluk, ve bölümün, Güney Amerika'nın büyük kısmında bulduğunu sınıflandırır.Oswaldo Guayasamín, boyamaya onun yaşamını adadı, yontmak, toplamak, yine de, o, özellikle genel ve Fidel Castro'da komünist Kübalı devrimin ideallerini takdir etti. O, Birleşmiş Milletler tarafından "Barış için işin tam bir yaşamı" için bir ödül eğitici, bilimsel ve kültürel organizasyona verildi. 10 Mart'ta onun ölümü, 1999, (Onun, onun yaşam desteklemesini kime harcadığı) yerli insanlar tarafından ulusal grevlerin bir günüyle işaretliydi, ve toplumun diğer sektörleri, ve Ekvator'a büyük bir kayıp düşünüldü. O hala, ulusal bir hazine olarak övülür.
Hintli ve Ekvatorlu ana ressam ve heykeltıraştı. 1948'de o, Ekvatorlu Salón Nacional de cuarelistas y Dibujantes'te ilk ödülü kazandı. 1955'te o, 36 yaşında, kazandı, ilk olarak, üçüncü Hispano-Amerikalı'da Barcelona, İspanya'da sanattan, köprülü demiryolu ataúd blanco için iki yılda bir olan paha biçer, ve 1957'de o, São Paulo'dan dördüncüde en iyi Güney Amerikalı ressam iki yılda bir olan adlandırıldı.1942 ve 1943 esnasında, Guayasamín, onun, Orozco'yu karşıladığı Birleşik Devletler ve Meksika'ya yolculuk yaptı. Onlar, Latin Amerika'da çeşitli ülkelerin birçoğuna bir arada yolculuk yaptı. Onlar, Peru, Brezilya, Şili, Arjantin, Uruguay ve diğer ülkeleri ziyaret etti. Bu yolculuklar boyunca o, onun resimlerinde gözüken yerli yaşam tarzı ve yoksulluğu gözledi.Onun en büyük ve en tartışmaya yol açan resimlerinin biri, onun, 1988'de, duvar gibi bir yansıtmayı Ekvator'un tarihine boyaması için ona soran Ekvator kongresi için boyadığı bir duvar resmiydi. Birleşik Devletler hükümeti, duvar resmine kusur buldu çünkü panellerin birinde, orada, harfle işaretleyen CIA'le bir Nazi miğferinde gözüktü.Sanatçının son sergilenen eşyaları, şahsen onun tarafından Paris'te Luxembourg sarayında törenle açıldı, ve Buenos'ta palas de Glace'de, 1995'te yayınladı. Quito'da, Guayasamín, onun işine yer veren bir müzeyi inşa etti. Guayasamín'ın şekilleri, siyasal zulmü yakalar, ırkçılık, yoksulluk, ve bölümün, Güney Amerika'nın büyük kısmında bulduğunu sınıflandırır.Oswaldo Guayasamín, boyamaya onun yaşamını adadı, yontmak, toplamak, yine de, o, özellikle genel ve Fidel Castro'da komünist Kübalı devrimin ideallerini takdir etti. O, Birleşmiş Milletler tarafından "Barış için işin tam bir yaşamı" için bir ödül eğitici, bilimsel ve kültürel organizasyona verildi. 10 Mart'ta onun ölümü, 1999, (Onun, onun yaşam desteklemesini kime harcadığı) yerli insanlar tarafından ulusal grevlerin bir günüyle işaretliydi, ve toplumun diğer sektörleri, ve Ekvator'a büyük bir kayıp düşünüldü. O hala, ulusal bir hazine olarak övülür.
