Limon Sayı 277 (28 Haziran 1991)

abolardis

Onursal Üye
12 Şub 2011
6,630
24,325
Bir Limon klasiği.
Mizah o zamanlar kadın erkek ilişkileri arasına bu kadar sıkışmamıştı.
Günümüzde mizah denilince sanki sadece cinsellik ve argo ifadeleri anlaşılıyor.
Mizah dergileri halkın içinden halkın sorunlarına halkın sorumluluklarına karikatür perspektifinden çizgisel bir paradigmadır.
Bu nitelikleri unutuldu yerini basit hayvan esprileri , kadın erkek çıkmazları , abartılı bazan itici çizimler yer almaya başladı ki uzun zamandır neredeyse çıkmaz bir sokakta fasit bir daire içinde ecelini bekleyen umutsuz bir hasta gibi celladını bekleyen bir mahkum gibi biraz şaşkınlık içinde bekleyip duruyor.Bakalım mizahımız bu kronik sorunu aşabilecek ve kendisini rehabilite edebilecekmi ? Yada protestan bir akım ortaya çıkıp bu duruma son verebilecekmi ?
Mizah daha kaliteli yapılabilir mizah toplum sorunları ilede yapılabilir.
Ezop masalları gibi salt hayvan karikatürü ile mizah bir yere gidemez zaten durumda ortada gidemedide.
Yeni bir soluk yeni bir anlayış yeni bir rota çizilmeli.Kader denizinde umut vapuru misali Aşığın dediği gibi ;
AŞKIN POLİSLERİ
Aşkın polisleri tuttu yakamı,
Ne alır canımı, ne de el çeker.
O zalim yar benden kesti selamı,
Ne bir mektup yazar, ne de tel çeker.
Girdi dil şehrine sevda taburu,
Can yurduna hücum etti her biri,

Kader denizinde umut vapuru,
Ne batar kurtulur, ne de yol çeker.


Feleğinen geçinmiyor İzzet’i
Çirkin huyları var, kötü adeti,
Şu bendeki derdi, ahı feryadı,
Ne dağ taş götürür, ne de kul çeker
.
 
Üst