muzzy_53
Aktif Üye
- 23 Mar 2009
- 402
- 14
Geçmişin Geleceği
KİTABIN ÖZETİ :
Yazar kitabın basında Nurullah Ataç’ın divan şiirinde ne kadar usta olduğunu, divan şiirinin gittikçe unutulduğunu, şimdiki şairlerin ise şiir çevrimleri yapmaya başladığını fakat bunda başarılı olamadıklarından bahsediyor. Sonrasında ise kitap yazmanın zorluğunu hatta “sizler kimin için yaşıyorsunuz ?” sorusuna sanatın, felsefenin ve bilimin artan bir hızla korkunç bir yenileşme ve gelişme içinde olduğunu, yazılan kitapların toplumsal koşulların incelenmesinin sanat, sanat problemlerinin çözmeye yetebileceğini ve edebiyatın sanat için sanat adı altında görünmesinin gelecek toplumun yüce sanatının kurma anlamında yorumlanması gerektiğini anlatıyor.
Kitabın akışı içerisinde müstehcenliğin ilkel bir düşünce kavramı içinde roman kavramı yarattığı kişileri bildiğimiz tanıdığımız kişilerden daha da uzun bir etkiyle günümüze yansıdığını, yazılan kitapların okuyucuya ayrılmasının iyi olmadığını savunarak okumanın zihnimizi canlılığa kavuşturmanın en güzel yol olduğunu belirtiyor. Tarihsel yapıtlara inildiğinde simyacılık yani madenciliğin ilk insan ateşi bulması ile başladığını vurguluyor. Sanat ve edebiyat akımının şaka gibi ortaya çıktığını, çekilen fotoğrafların konuya başka bir canlılık getirdiğini, insanoğlunun doğanın bir parçası olduğunu ve doğanın ilkel ve uygar olmadığını, ilkel olanın sadece insan olduğunu belirtiyor.
Gözün, uygarlığın 3 büyük eylemi olan, yazının, resmi ve yonutu algılama organı olarak kalması gerektiğini, okumanın resimli romanla yozlaştığını farkında olunması gereken durum olduğunu, sinema ve televizyonun bu kavram içerisinde okuma yazma çağını sona erdireceğini ve bundan en çok az gelişmiş ülkelerin zararlı çıkacağını belirtiyor.
Modanın dilde etkisini sürdürdüğü şu günümüzde hiçbir dilin hiçbir zaman yozlaşmayacağı anlamına gelmeyeceğini, İtalyanca olan mobilya sözünün sonradan Fransızca olan moble sözü olarak biçim aldığını ve bundan da Türkçe sözler dururken yabancılaşmanın dilde de gerçekleştiğini “çerçeve Mart 1988” yazısında anlatıyor.
Yazar nasıl bir kimlik adlı yazısında Ortodoks Müslümanlığının felsefeyi yasakladığını bununla bilimsel kuşkunun bir türlü yerleşmediğini geri kalmışlığımızın bu olduğunu savunuyor.
Yazar espri nedir ? İsimli yazısında karikatür sınıfının espriyi de içerdiğini insanın hem gülen hem de gülünen bir yaratık olduğunu ve espri meraklılarının da sık sık pot kıracaklarını ve bu hevese pek düşmemelerini anlatıyor.
“Çerçeve Aralık 1989”
Fener ve Fenerbahçe yazısında fener sözcüğünün her tarafı cam yahut kağıt veya muşamba ile çevrilmiş lamba muhafazası olduğunu, Fenerbahçe’nin ise tarih içinde her yıl 30 gün süren bağbozumu bayramını yapıldığı Bizans dönemindeki bir kulenin önünde denizin içinde büyük dikdörtgen, yontma taştan yapılmış iki bin yıl deniz dalgalarına göğüs gerecek bir yapı olduğunu fakat bizim kuşağın yaşadığı ve tanıdığı Fenerbahçe’nin tanınmayacak kadar çok değiştiğini anlatıyor.
“ Çerçeve Nisan 1988”
Yer olamayan yerler isimli yazısında ilk çağda ölünün bedeni gömülmezse ruhun azap çekeceğini ve mezarlıkların kentlerden ötelere konulması gerektiği anlatılıyor.
Buna benzer bir anlatılma delilik üstüne isimli yazısına bugünkü akıl hastanelerinin Osmanlı zamanında bimathane olarak yürütüldüğünü fakat anlamının hastane olduğunu Kanuni zamanında açılan ilk tımarhanenin de iyileştirme yöntemleri arasında kırbaçlamanın da bulunduğunu belirterek “kendi aklımızdan her zaman değil zaman zaman kuşkulanalım” diye bitiriyor.
“Çerçeve Haziran 1988”
Hermetizmin simyacıların büyü ile ilgili öğretileri için söylenmiş söz olduğunu, kıskançlık duygusunun ve kendini övmenin yada büyük görmenin Manisa (Spylos) yakınlarında baraj diye anılan yörede dikkatlice bakıldığında gözlerindeki oluklardan su akan taşlaşmış Niöbeyi görmenin mümkün olduğunu ve sebebinin ise niobenin on iki çocuğunun birden öldürülmesi olduğunu anlatıyor.
Kitabın ana teması genelde sanat, şiir, resim üzerine yazılmış konular olduğu anlatıyor. Konularında biride 30 yıl sonra isimli yazısında Türk seçkinlerine göre 2020 yılında Türkiye’nin ekonomide bugün olduğundan çok daha müreffeh uluslar arasındaki ekonomik gelişmişlik sıralamasında yukarılara doğru tırmanmış fakat gelişmiş ülkeleri henüz yakalayamamış bir Türkiye’nin olabileceğini anlatıyor.
“Cumhuriyet Kitap 11/09/1999”
Doğaya olumlu katkısı olamayan hiç dokunmasın; Kendi halinde bırakılan doğa hiçbir zaman ilkel değildir. Kendi başına var olandır. O anlamı budur sadece anlaşılan Heraklatios aldattı bizi o gün bu gün zaman akıp gidiyor diye tutturmuşuz.
Belki de ölüm bu akıntıda boğulmaktadır. Bizde elmanın kilosu 1000 liradan gidiyor; Cezanne’nin elma sepeti tablosu satışa çıkarılsa yüz milyonlarca satılırdı. Ne tuhaf aslı ucuz taklidi pahalı işte sanatın gücü demek geliyor insanın aklına pencereden bakarken dışarıya değil de camı görebilsek şiirin ne kadar olduğunu anlarız. Tarihçinin masalcıdan ne farkı vardır? Bilmediğimiz uzak bir geçmişin olaylarını okurken masal dinlediği havasına kim kapılmaz ki. Bütün eski tarihçiler masalcıdırlar ve şunu da ekleyelim ki her geçmiş bir masaldır diye bitiriyor Melih Cevdet ANDAY kitabını.
Not : Kitap özetlerindeki fikirler yazarların özel fikirlerini yansıtmaktadır.
Geri Sayım
KİTABIN ÖZETİ :
Guıllaume de Matarese Hayatı boyunca çevresine korku salmış, sayısız cinayet işlemiş bir mafya babasıdır. Matarese zamanla bütün dünyaya yayılmış gizli bir örgüt haline gelir. Yapmış olduğu tüm eylemler gizli kalır, kimse eylemlerden çeşitli korkulardan dolayı Matarese’yi sorumlu tutamaz.
Rus nükleer fizikçi Dimitri Yuri Yurievich korkunç bir tuzağa düşürülerek zalimce öldürülmüş. Yalnız ölüme kaza süsü verilir. Yıllar sonra Yuri’nin eşi Maria ölüm döşeğinde, rahibe bir itirafta bulunur ve kocasının ölümünü yer yüzündeki bütün savaş tarafları gruplardan çok daha tehlikeli bir gücün işlediğini söyler. Rahip bu gücün ne olduğunu sorduğunda ise yaşlı kadın “Matarese büyük şeytan “ diyerek son nefesini verir.
Böylelikle Matrese adı ilk defa kirli bir işe karışmış olur. Arkasında Fransız maliyeci Rene Mouchistine özel lüks hayatında misafirleri ile beraber vurulduğunda uşağı Antonie’ye şunu söyler “Matarese geri geldi” ve uşağına son emrini verir.”Beowult Agote’yi bul. Anahtar O.”
Matarese Baronu dünyanın değişik yerlerinde gayri meşru ilişkiler sonucu 10 torunu olan bir adamdır. Torunlarının hiçbirisi birbirini tanımamaktadır. Hepsi zengin, nüfuz sahibi insanlardır. Matarese Baronu’nun tek yasal torunu Denvander Meer Matareisen dedesinin bırakmış olduğu bir paket sayesinde diğer kuzenlerine ulaşmayı başarır. Evinde bir davet vererek altı kuzenine itiraflarda bulunur. Hepsinin Matarese Baronunun kanını taşıdıklarını söyler. İlk başta inanmak istemeselerde Matareisen o kadar çok şey bilmektedir ki sonunda teslim olurlar. Matareisen dedesi Matarese Baronunun hayellerini açıklar. “Global piyasaları kontrol etmek, uluslar arası sermayeyi disipline etmek parayı onu nasıl kullanacağını bilenlerin eline verip uluslararası birbirleri ile kapıştırmak.” Büyük tartışmalar sonucu zengin yedi torun anlaşmışlardır. Yalnız bu fikirleri gerçekleştirmeden evvel diğer üç kuzenlerini ortadan kaldırmak zorundadırlar. Çünkü bu üç kuzen Matareisen’in fikirlerine karşı çıkmışlardır. Matareisen bir program olduğunu, buna geriye sayım takvimi dediğini, herşeyi bu plan dahilinde yürüteceklerini anlatır ve geriye sayım artık başlamıştır.
Önce üç zengin kuzen, Giancarlo Tremonte, Juan Garcia Guoiardo ve Aliciya Brewster tereyağdan kıl çeker gibi ortadan kaldırılır. Takvim işlemeye devam etmektedir.
Bu ölümlerdeki giz üç ajanı – Bsanden Scofield, Cameron Pryce ve Leslie Montrose bir araya getirmiştir. Ajanların başarılı çalışmaları onları Beowult Agote’ye götürür. Beowult Agoteyle birlikte olaylardaki sır perdesi bir bir aralanır.
Korkunç bir amaç uğruna dünyadaki güç odaklarını ellerine geçirmeye çalışan Matarese liderleri tüm yasadışı yolları kullanarak istedikleri sona yaklaşmaktadırlar. Ajanlarımız ise insanlığın geleceğini kurtarmaya çalışacaklardır.
Gelecek, geri sayımın bittiği yerde yeniden başlayacaktır.
Not : Kitap özetlerindeki fikirler yazarların özel fikirlerini yansıtmaktadır.
Kaynak: gata.edu.tr
KİTABIN ÖZETİ :
Yazar kitabın basında Nurullah Ataç’ın divan şiirinde ne kadar usta olduğunu, divan şiirinin gittikçe unutulduğunu, şimdiki şairlerin ise şiir çevrimleri yapmaya başladığını fakat bunda başarılı olamadıklarından bahsediyor. Sonrasında ise kitap yazmanın zorluğunu hatta “sizler kimin için yaşıyorsunuz ?” sorusuna sanatın, felsefenin ve bilimin artan bir hızla korkunç bir yenileşme ve gelişme içinde olduğunu, yazılan kitapların toplumsal koşulların incelenmesinin sanat, sanat problemlerinin çözmeye yetebileceğini ve edebiyatın sanat için sanat adı altında görünmesinin gelecek toplumun yüce sanatının kurma anlamında yorumlanması gerektiğini anlatıyor.
Kitabın akışı içerisinde müstehcenliğin ilkel bir düşünce kavramı içinde roman kavramı yarattığı kişileri bildiğimiz tanıdığımız kişilerden daha da uzun bir etkiyle günümüze yansıdığını, yazılan kitapların okuyucuya ayrılmasının iyi olmadığını savunarak okumanın zihnimizi canlılığa kavuşturmanın en güzel yol olduğunu belirtiyor. Tarihsel yapıtlara inildiğinde simyacılık yani madenciliğin ilk insan ateşi bulması ile başladığını vurguluyor. Sanat ve edebiyat akımının şaka gibi ortaya çıktığını, çekilen fotoğrafların konuya başka bir canlılık getirdiğini, insanoğlunun doğanın bir parçası olduğunu ve doğanın ilkel ve uygar olmadığını, ilkel olanın sadece insan olduğunu belirtiyor.
Gözün, uygarlığın 3 büyük eylemi olan, yazının, resmi ve yonutu algılama organı olarak kalması gerektiğini, okumanın resimli romanla yozlaştığını farkında olunması gereken durum olduğunu, sinema ve televizyonun bu kavram içerisinde okuma yazma çağını sona erdireceğini ve bundan en çok az gelişmiş ülkelerin zararlı çıkacağını belirtiyor.
Modanın dilde etkisini sürdürdüğü şu günümüzde hiçbir dilin hiçbir zaman yozlaşmayacağı anlamına gelmeyeceğini, İtalyanca olan mobilya sözünün sonradan Fransızca olan moble sözü olarak biçim aldığını ve bundan da Türkçe sözler dururken yabancılaşmanın dilde de gerçekleştiğini “çerçeve Mart 1988” yazısında anlatıyor.
Yazar nasıl bir kimlik adlı yazısında Ortodoks Müslümanlığının felsefeyi yasakladığını bununla bilimsel kuşkunun bir türlü yerleşmediğini geri kalmışlığımızın bu olduğunu savunuyor.
Yazar espri nedir ? İsimli yazısında karikatür sınıfının espriyi de içerdiğini insanın hem gülen hem de gülünen bir yaratık olduğunu ve espri meraklılarının da sık sık pot kıracaklarını ve bu hevese pek düşmemelerini anlatıyor.
“Çerçeve Aralık 1989”
Fener ve Fenerbahçe yazısında fener sözcüğünün her tarafı cam yahut kağıt veya muşamba ile çevrilmiş lamba muhafazası olduğunu, Fenerbahçe’nin ise tarih içinde her yıl 30 gün süren bağbozumu bayramını yapıldığı Bizans dönemindeki bir kulenin önünde denizin içinde büyük dikdörtgen, yontma taştan yapılmış iki bin yıl deniz dalgalarına göğüs gerecek bir yapı olduğunu fakat bizim kuşağın yaşadığı ve tanıdığı Fenerbahçe’nin tanınmayacak kadar çok değiştiğini anlatıyor.
“ Çerçeve Nisan 1988”
Yer olamayan yerler isimli yazısında ilk çağda ölünün bedeni gömülmezse ruhun azap çekeceğini ve mezarlıkların kentlerden ötelere konulması gerektiği anlatılıyor.
Buna benzer bir anlatılma delilik üstüne isimli yazısına bugünkü akıl hastanelerinin Osmanlı zamanında bimathane olarak yürütüldüğünü fakat anlamının hastane olduğunu Kanuni zamanında açılan ilk tımarhanenin de iyileştirme yöntemleri arasında kırbaçlamanın da bulunduğunu belirterek “kendi aklımızdan her zaman değil zaman zaman kuşkulanalım” diye bitiriyor.
“Çerçeve Haziran 1988”
Hermetizmin simyacıların büyü ile ilgili öğretileri için söylenmiş söz olduğunu, kıskançlık duygusunun ve kendini övmenin yada büyük görmenin Manisa (Spylos) yakınlarında baraj diye anılan yörede dikkatlice bakıldığında gözlerindeki oluklardan su akan taşlaşmış Niöbeyi görmenin mümkün olduğunu ve sebebinin ise niobenin on iki çocuğunun birden öldürülmesi olduğunu anlatıyor.
Kitabın ana teması genelde sanat, şiir, resim üzerine yazılmış konular olduğu anlatıyor. Konularında biride 30 yıl sonra isimli yazısında Türk seçkinlerine göre 2020 yılında Türkiye’nin ekonomide bugün olduğundan çok daha müreffeh uluslar arasındaki ekonomik gelişmişlik sıralamasında yukarılara doğru tırmanmış fakat gelişmiş ülkeleri henüz yakalayamamış bir Türkiye’nin olabileceğini anlatıyor.
“Cumhuriyet Kitap 11/09/1999”
Doğaya olumlu katkısı olamayan hiç dokunmasın; Kendi halinde bırakılan doğa hiçbir zaman ilkel değildir. Kendi başına var olandır. O anlamı budur sadece anlaşılan Heraklatios aldattı bizi o gün bu gün zaman akıp gidiyor diye tutturmuşuz.
Belki de ölüm bu akıntıda boğulmaktadır. Bizde elmanın kilosu 1000 liradan gidiyor; Cezanne’nin elma sepeti tablosu satışa çıkarılsa yüz milyonlarca satılırdı. Ne tuhaf aslı ucuz taklidi pahalı işte sanatın gücü demek geliyor insanın aklına pencereden bakarken dışarıya değil de camı görebilsek şiirin ne kadar olduğunu anlarız. Tarihçinin masalcıdan ne farkı vardır? Bilmediğimiz uzak bir geçmişin olaylarını okurken masal dinlediği havasına kim kapılmaz ki. Bütün eski tarihçiler masalcıdırlar ve şunu da ekleyelim ki her geçmiş bir masaldır diye bitiriyor Melih Cevdet ANDAY kitabını.
Not : Kitap özetlerindeki fikirler yazarların özel fikirlerini yansıtmaktadır.
Geri Sayım
KİTABIN ÖZETİ :
Guıllaume de Matarese Hayatı boyunca çevresine korku salmış, sayısız cinayet işlemiş bir mafya babasıdır. Matarese zamanla bütün dünyaya yayılmış gizli bir örgüt haline gelir. Yapmış olduğu tüm eylemler gizli kalır, kimse eylemlerden çeşitli korkulardan dolayı Matarese’yi sorumlu tutamaz.
Rus nükleer fizikçi Dimitri Yuri Yurievich korkunç bir tuzağa düşürülerek zalimce öldürülmüş. Yalnız ölüme kaza süsü verilir. Yıllar sonra Yuri’nin eşi Maria ölüm döşeğinde, rahibe bir itirafta bulunur ve kocasının ölümünü yer yüzündeki bütün savaş tarafları gruplardan çok daha tehlikeli bir gücün işlediğini söyler. Rahip bu gücün ne olduğunu sorduğunda ise yaşlı kadın “Matarese büyük şeytan “ diyerek son nefesini verir.
Böylelikle Matrese adı ilk defa kirli bir işe karışmış olur. Arkasında Fransız maliyeci Rene Mouchistine özel lüks hayatında misafirleri ile beraber vurulduğunda uşağı Antonie’ye şunu söyler “Matarese geri geldi” ve uşağına son emrini verir.”Beowult Agote’yi bul. Anahtar O.”
Matarese Baronu dünyanın değişik yerlerinde gayri meşru ilişkiler sonucu 10 torunu olan bir adamdır. Torunlarının hiçbirisi birbirini tanımamaktadır. Hepsi zengin, nüfuz sahibi insanlardır. Matarese Baronu’nun tek yasal torunu Denvander Meer Matareisen dedesinin bırakmış olduğu bir paket sayesinde diğer kuzenlerine ulaşmayı başarır. Evinde bir davet vererek altı kuzenine itiraflarda bulunur. Hepsinin Matarese Baronunun kanını taşıdıklarını söyler. İlk başta inanmak istemeselerde Matareisen o kadar çok şey bilmektedir ki sonunda teslim olurlar. Matareisen dedesi Matarese Baronunun hayellerini açıklar. “Global piyasaları kontrol etmek, uluslar arası sermayeyi disipline etmek parayı onu nasıl kullanacağını bilenlerin eline verip uluslararası birbirleri ile kapıştırmak.” Büyük tartışmalar sonucu zengin yedi torun anlaşmışlardır. Yalnız bu fikirleri gerçekleştirmeden evvel diğer üç kuzenlerini ortadan kaldırmak zorundadırlar. Çünkü bu üç kuzen Matareisen’in fikirlerine karşı çıkmışlardır. Matareisen bir program olduğunu, buna geriye sayım takvimi dediğini, herşeyi bu plan dahilinde yürüteceklerini anlatır ve geriye sayım artık başlamıştır.
Önce üç zengin kuzen, Giancarlo Tremonte, Juan Garcia Guoiardo ve Aliciya Brewster tereyağdan kıl çeker gibi ortadan kaldırılır. Takvim işlemeye devam etmektedir.
Bu ölümlerdeki giz üç ajanı – Bsanden Scofield, Cameron Pryce ve Leslie Montrose bir araya getirmiştir. Ajanların başarılı çalışmaları onları Beowult Agote’ye götürür. Beowult Agoteyle birlikte olaylardaki sır perdesi bir bir aralanır.
Korkunç bir amaç uğruna dünyadaki güç odaklarını ellerine geçirmeye çalışan Matarese liderleri tüm yasadışı yolları kullanarak istedikleri sona yaklaşmaktadırlar. Ajanlarımız ise insanlığın geleceğini kurtarmaya çalışacaklardır.
Gelecek, geri sayımın bittiği yerde yeniden başlayacaktır.
Not : Kitap özetlerindeki fikirler yazarların özel fikirlerini yansıtmaktadır.
Kaynak: gata.edu.tr
