[aksamsefasi]

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]
Düzenleme : Akşamsefası
Çeviri : Akşamsefası
Balonlama : Yine Akşamsefası

Şaka şaka çeviri de yok balonlama da. Tek kelime etmeden, Türkiye’nin Doğudan Batıya, Kuzeyden Güneye bir fotoğrafı çekilsin dense, ilk önereceğim bu kitap olur.
Nicolas Presl’in ‘Oryantalizm’i, yalnızca ve yalnızca çizimler kullanarak okurunu ilginç bir Türkiye gezisine çıkaran usta işi bir grafik roman.
Presl, çizgileri kadar “yazısız” anlatımındaki ustalığıyla da bilinen bir Fransız çizgi romancı.
Özellikle Picasso’yu andıran çizgileriyle dikkat çeken Presl’in ‘Oryantalizm’i de, ilk kez 2014 yılında yayınlandı.

Künye: Nicolas Presl – Oryantalizm, İletişim Yayınları, çizgiroman, 184 sayfa, 2018

[savok]

Grafik romanlar çok değer veriyor ve forumda muhakkak olmasını istiyorum.
Hele de böyle örnekleri görmek daha da keyifli...
Yazısız olunca tadından da yenmiyor.
Öncelikle teşekkür ederim.
Bu konuları [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] adlı bölümümüze taşıdım.
Sıralı listeyi de sabitledim.
Bilginize...

[aksamsefasi]

Alıntı: savok´isimli üyeden Alıntı

Grafik romanlar çok değer veriyor ve forumda muhakkak olmasını istiyorum.
Hele de böyle örnekleri görmek daha da keyifli...
Yazısız olunca tadından da yenmiyor.
Öncelikle teşekkür ederim.
Bu konuları [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] adlı bölümümüze taşıdım.
Sıralı listeyi de sabitledim.
Bilginize...

Taşıdığınız bölümün ana başlığında yabancı dilde çizgiromanlar yazıyor. Karışıklık olmasın?

[savok]

Alıntı: aksamsefasi´isimli üyeden Alıntı

Taşıdığınız bölümün ana başlığında yabancı dilde çizgiromanlar yazıyor. Karışıklık olmasın?

Olmamasını umuyorum.

[Calligrapher]

Grafik roman türü nedense bugüne kadar çok ilgimi çekmemişti. Okuduğum tek tük örnekler olsa da daha çok fumetti türünde eserler okuyordum. Bu nedenle Nicolas Presl ismini de daha önce duymamıştım. Ama oryantalizm konusu ilgimi çektiği için paylaşmış olduğunuz eseri indirdiğimde hem sanatçıya hem de eserine hayran kaldım. Sayenizde bu çok değerli sanatçıyı (ve bunca yıl sonra grafik roman türünü) keşfetmiş oldum. Emekleriniz ve değerli paylaşımlarınız için çok teşekkür ederim...

[aksamsefasi]

Alıntı: Calligrapher´isimli üyeden Alıntı

Grafik roman türü nedense bugüne kadar çok ilgimi çekmemişti. Okuduğum tek tük örnekler olsa da daha çok fumetti türünde eserler okuyordum. Bu nedenle Nicolas Presl ismini de daha önce duymamıştım. Ama oryantalizm konusu ilgimi çektiği için paylaşmış olduğunuz eseri indirdiğimde hem sanatçıya hem de eserine hayran kaldım. Sayenizde bu çok değerli sanatçıyı (ve bunca yıl sonra grafik roman türünü) keşfetmiş oldum. Emekleriniz ve değerli paylaşımlarınız için çok teşekkür ederim...

Bir parça katkımız olduysa ne mutlu bize. iyi okumalar.

[hadramut]

teşekkürler

insanları neden _çirkin_cizdiklerini anlamakta zorluk cekiyorum.ihtiyarlıgıma verin.belkide ilk cizgilere ....akbaba...dergisi ile merhaba dedigimden de olabilir.

selam ile

[aziz balıkçı]

Aksamsefasi Üstadım, Büyük uğraşlarla harika işler ortaya çıkarıyorsunuz. Hakkınız ödenmez. Kalbinizin güzelliğini bizlere yansıtıyorsunuz. Sevgi ve saygılarımla paylaşımlarınız için sonsuz teşekkürler.

[Calligrapher]

Alıntı: hadramut´isimli üyeden Alıntı

teşekkürler

insanları neden _çirkin_cizdiklerini anlamakta zorluk cekiyorum.ihtiyarlıgıma verin.belkide ilk cizgilere ....akbaba...dergisi ile merhaba dedigimden de olabilir.

selam ile

Güzel bir noktaya temas etmişsiniz. Aslında bu soru tüm sanat dallarında, özellikle de resim sanatında da, yıllardır soruluyor. Modern resim sanatında figürler kimi kez deforme edilerek orijinal hallerinden çok farklı resmedilirler. Örneğin Picasso'nun resimleri böyledir. Hatta kimi kez çizilen şeyin ne olduğunu anlamak bile çok güçtür, bakan kişinin hayal gücü ve kavrayışına bırakılır. Burada estetik, güzel ve çirkin gibi kavramlar da devreye girer. Nitekim siz de sorunuzda insanların neden "çirkin" çizildiğini sormuşsunuz. Oysa, örneğin bana hiç de çirkin gelmediler, tam tersine, sanatçının "basit" çizimlerini insanların duygularını, ruh hallerini çok başarılı olarak yansıttığı için güzel ve sevimli buldum. Velhasıl bu konuda sayfalarca yazılabilir, ama özetle şunu söyleyebilirim, güzellik göreceli bir kavram, bazen çirkin ya da basit gözüken bir şey belki de en güzeldir.