Çizgi Roman'ın Resimlerini mi Yazılarını mı?

[silence]

Sevgili Çizgi Diyarı İzleyicileri,

Hiç düşündünüz mü?

Çizgi romanın resimleri mi sizin için daha kıymetli yazıları mı?Çizgi romanın resimlerine bakmayı mı seversiniz yoksa yazılarını okumayı mı?

 

[büyük beyaz]

yazıyı okurken resmede bakıyorum bir bütün olarak düşünüyorum..resme bakıp okumazsak zaten konunun dışında kalırız..

 

[Shevarash]

Hiç düşünmedim ama neden çizgi romanı sevdiğimi kendime sorduğumda çok fazla kitap okumama rağmen romanlardaki (özellikle bazı yazarlardaki) detaylı betimlemeleri sevmiyorum. Bana edebiyatta bir kaçış yolu olarak detaylı betimlemelere girmek gibi geliyor. O yüzden çizgiromanda betimleme olmayıp onun yerine doğrudan çizilerek gösterilmesi ve böylece geride kalan yazıların tamamının okunacak yerler olması hoşuma gidiyor.

 

[silence]

Çizgi romanları okurken benim için birinci önceliğin resimler olduğunu söyleyebilirim.

 

[The_DarknesS]

Hiç düşünmedim ama neden çizgi romanı sevdiğimi kendime sorduğumda çok fazla kitap okumama rağmen romanlardaki (özellikle bazı yazarlardaki) detaylı betimlemeleri sevmiyorum. Bana edebiyatta bir kaçış yolu olarak detaylı betimlemelere girmek gibi geliyor. O yüzden çizgiromanda betimleme olmayıp onun yerine doğrudan çizilerek gösterilmesi ve böylece geride kalan yazıların tamamının okunacak yerler olması hoşuma gidiyor.

Benim düşüncelerimi yansıtan bir yorum olmuş.
Çizgi roman adı üstünde çizgi ile yazıyı birleştirme sanatı.
Sayfalarca anlatılacak şey bir sayfaya çizilebiliyor. Fakat diyaloglar. İşte onlar için yazı şart.
Sırf çizimlerden oluşan nadir çizgi romanlarda var. Konu kolay anlaşılır, resimlerden okur yola çıkabiliyor. Fakat detaylı öyküleri anlatmanız için yazmanız şart. Karakterler konuşmalı. Anlatım balonları olmalı...
Bence ikisi bir bütün.

''Tavuk mu yumurtadan çıkar, yumurta mı tavuktan?'' Bu soruya cevap veren eminim, çizgi romanda yazı mı öncelikli yoksa resim mi sorusuna da cevap verebilir.

 

[vkopuzoglu]

Kesinlikle size katılıyorum bencede yazısız bir çizgiroman (ya da resimsiz ki o zaman çizgiroman olmaz ya :d) düşünemiyorum.Yalnız The Darknessinde dediği gibi yazısız çizgiromanlar olabilir fakat yazı çizgiromanın kalbi gibidir o olmadan fazla yaşayamaz. Resimde çizgi romanın iskeleti gibidir o olmadan ayakta duramaz. et ve tırnak gibi bir benzetme daha yapılabilir bence tavuk örneğide güzel o ayrı :d
Tamamen bir bütündür bence, yazı olaya derinlik,ayrı bir duygu katar resmin eşliğinde.

 

[designer73]

güzel bir öykü güzel çizimlerle birleşince tadından yenmez. ben şahsen çizimler güzel değilse senaryoya odaklanamıyorum. kötü çizilmiş çok güzel öyküleri okurken sıkıldığım zamanlar çok olmuştur veya zaten okumayı bitirmeden bırakmışımdır.

 

[silence]

Çok severek okuduğum çizgi romanlar var.Örneğin Teksas,Tommiks,Kaptan Swing ve Tombraks'ı severek okurum.Ancak bu çizgi romanları okuyabilmem için mutlaka essegesse çizimi olmaları gerekiyor.Bu kitapların başka çizerlerce yapılan sayılarını okuyamıyorum.Zagor,Teks ve diğer çizgi romanlarda da aynı şey söz konusu.Yüzlerce sayfalık çok iyi basılmış,öyküsü çok iyi olan çizgi romanları dahi çizimler istediğim gibi olmadığı için okuyamıyorum.Hatta yakınlarda yayınlanan bir çizgi roman için yayınevine bir e posta göndermiş ve alıp okuduğum son cildin essegesse çizimi olmadığını söylemiştim.Bana gönderdikleri yazıda okuduğum o çizgi romanın son sayılarını essegesse çok yaşlandığı (ları) için bir bayan sanatçının çizdiği yanıtını verdiler.Sevdiğim bir çizgi romanın başka bir çizer tarafından hazırlandığı anladığımda artık o çizgi roman benim için önemsiz kalıyor.Tıpkı Zagor ve Teks'te olduğu gibi.Konuları olagan üstü güzellikte çizgi romanlar yayınlanıyor.Ama yeni yayınlanan ne Zagor' ne Teks'i ne de başka bir çizgi romanı okumakta zorlanıyorum hatta okumuyorum bile.Benim için çizgi romanın resimleri daha önemli.Zagor'un yetmişli yıllardaki çizimleri ile şimdiki çizimlerini karşılaştırınca o dönemlerin Zagor'u bana daha hoş geliyor.Bu durum bütün çizgi romanlar hatta diğer bütün sanatlar için geçerli.

 

[The_DarknesS]

Sevgili Gordon,
Çizgi romanlar uzun yıllar yayınlanan çok uzun serilere sahiptir. Özel sayılar ve kısa serileri hariç tutarsak, örneğin Batman 1939'da başladı, Bir çok Marvel karakteri 60'lı yıllardan itibaren yayınlanıyor. O kadar uzun süre aynı çizerin bir seriyi çizmesi veya yazması mümkün değil. Ekipler, yazarlar, çizerler, editörler ve hatta yayın evleri bile değişiyor. Çok sevdiğim Conan'ı Marvel çıkartıyordu şimdi Dark Horse. Şimdi çizer bir macerayı çizmeyi bıraktı diye seriyi okumasaydım birçok macerayı bırakmam gerekirdi. Bir John Buscema ustanın çizdiği Conan'lar ile diğer çizerlerin arasında fark var. Ama macera devam ediyor.

Size hak verdiğim bir nokta, ülkemizde yıllarca aydinger kağıda kötü kopya ve kötü kligrafi ile yayımanmış olan eserler var. Orjinali ile arasında dağlar kadar fark var. Tabi okuyucuyu tatmin etmiyor ve zevkini kaçırıyor. Fakat orjinaline bakarsanız ne kadar iyi olduğunu görürsünüz. Gerçi günümüzde gelişen imkanlar ile daha iyi, daha kaliteli basımlar var.

Bunun yanında çizgi roman ile çizerinin bütünleştiği eserlerde var. essegesse, moris, goscinny...gibi.
Bu eserlerde çizgiler değişirse çizgileri bazen yadırgadığımız oluyor ama yine de eğer hikaye hoşumuza gidiyorsa okumaya devam ediyoruz.

Unutmayalım ki çizgi romanlar bir hikayenin üstüne inşa edilir. Hikayesi yoksa çizgi roman olmaz.

 

[silence]

Sevgili The_DarknesS,

Serilerin uzun sürmesi ve zorunluluktan yeni yazar ve çizerlerin seriyi sürdürmesi konusunda haklısın.Fakat ben farklı yazar ve çizerlerin eserlerini okuyamıyorum.Aslında bu sadece çizgi roman için değil diğer sanatlar içinde öyle.

 

[designer73]

aslında tüm maceralar bizlere farklı keyifler yaşatır. herkesin beğenisi farklı olduğu gibi her çizerin kahramana kattığı yorumda farklıdır. maxi teks 9'daki tuzaklı yol (yazar : manfredi, çizer : repetto) ve maxi teks 10'daki kobra zehiri (yazar: nizzi, çizer: letteri ve monica birlikte) adlı maceralar güzel bir örnektir. tuzaklı yol macerasını müthiş keyif alarak okudum, kobra zehiri macerasında ise okurken kendimi zorladığımı hatırlıyorum bitirebilmek için. öykü de çizimler gibi vasat (belki haddim olmayarak yazıyorum ama bana gerçekten öyle göründüler) olsaydı 3-5 sayfa okuyup rafa kaldırırdım kesin.

 

[vkopuzoglu]

Sevgili The_DarknesS,

Serilerin uzun sürmesi ve zorunluluktan yeni yazar ve çizerlerin seriyi sürdürmesi konusunda haklısın.Fakat ben farklı yazar ve çizerlerin eserlerini okuyamıyorum.Aslında bu sadece çizgi roman için değil diğer sanatlar içinde öyle.

Sevgili arkadaşım şundan eminim ki senin zevkini ya da beğenilerini kimse yadırgayamaz ya da değiştiremez ancak bu yaptığın kendine eziyetten başka bir şey olmuyordur herhalde.
Bu kadar seçici olmak çok yalnış geliyor bana daha önce dediğim gibi resim ile yazı et ve tırnak gibidir elbette ama, ikisinden biri berbat olsa o seriyi ya da herhangi bir şeyi çok sevsek de kimse okutamaz o ayrı konu. Ancak senin bu kendine yaptığın bir çizgiroman hapisanesi gibi birşey oluyor. Bu kadar geniş bir mecra içinde bu derece kısıtlama yapmak zalimce bence.
O zaman senin sevdiğin tüm çizgiler yakında tek tek bırakacaklar emekli olup o zaman ne yapacaksın çizgiroman okumayı mı bırakacaksın? Yanlış anlama kimseyi savunduğum ya da kırıcı bir eleştri yapmaya çalıştığım yok sadece kendine yazık ediyorsun.
Bence bu mecrada özgür bırakmalısın kendini ha bazı kriterlerin elbetteki olacaktır ki bu olmazsa olmaz yoksa çorbanın içine düşmüş sineği yemekten farksız olur bu iş.
Mesela ben Redkit e hayranımdır ki en iyisini de Gosgincy ve Morris yapar ama şimdi taa çocukluğumun kahramanını yazar ve çizeri değişti diye de bırakamam ki! Bazen bu değişimler felaketle sonuçlansada bazen daha güzel neticelere sebep olmaktadır.

 

[Shevarash]

Sevgili arkadaşım şundan eminim ki senin zevkini ya da beğenilerini kimse yadırgayamaz ya da değiştiremez ancak bu yaptığın kendine eziyetten başka bir şey olmuyordur herhalde.
Bu kadar seçici olmak çok yalnış geliyor bana daha önce dediğim gibi resim ile yazı et ve tırnak gibidir elbette ama, ikisinden biri berbat olsa o seriyi ya da herhangi bir şeyi çok sevsek de kimse okutamaz o ayrı konu. Ancak senin bu kendine yaptığın bir çizgiroman hapisanesi gibi birşey oluyor. Bu kadar geniş bir mecra içinde bu derece kısıtlama yapmak zalimce bence.
O zaman senin sevdiğin tüm çizgiler yakında tek tek bırakacaklar emekli olup o zaman ne yapacaksın çizgiroman okumayı mı bırakacaksın? Yanlış anlama kimseyi savunduğum ya da kırıcı bir eleştri yapmaya çalıştığım yok sadece kendine yazık ediyorsun.
Bence bu mecrada özgür bırakmalısın kendini ha bazı kriterlerin elbetteki olacaktır ki bu olmazsa olmaz yoksa çorbanın içine düşmüş sineği yemekten farksız olur bu iş.
Mesela ben Redkit e hayranımdır ki en iyisini de Gosgincy ve Morris yapar ama şimdi taa çocukluğumun kahramanını yazar ve çizeri değişti diye de bırakamam ki! Bazen bu değişimler felaketle sonuçlansada bazen daha güzel neticelere sebep olmaktadır.

Katılıyorum, aşırı tutuculuk konu ne olursa olsun garip kaçıyor. Şahsen eskilerden sevdiğim sürüyle çizgi roman olmasına rağmen yenilerin çizim, baskı, renklendirme, konuların derinliği ve gerçekliği, karakterlerin derinliği gibi bütün konularda yanına yanaşamıyorlar. İnsanların eskileri daha çok beğenme sebebi, eski alışkanlıklardan kurtulamamak yada yenilere alışma sürecinden çekinceden başka bir şey değildir diye düşünüyorum. Tekrarlıyorum eskilerden beğendiğim çok sayı var ama bu her konuda çok geride oldukları gerçeğini değiştirmez. Eskilerin daha iyi olduğu hiç bir nokta yok sadece insanların onlara farklı anlam yüklemeleri var.

Ama konuyu da başlığın amacından saptırıyoruz. Çizimler mi yazılar mı ona devam edelim...

 

[devrimk]

Güzel çizimli bir çizgi romanda hikaye çok matah olmasa da severek okuyabiliyorum. Gerçi burada çizerin tarzını sevmem de önemli.
Kötü çizimli güzel hikayeleri ise zorlanarak okuyorum.

 

[bilinçüstü]

Bence çizim önemli. Bu yüzden yazısız öyküler bile ilginç gelir bana. Konu önemli tabi ama burda iş çizimciye düşüyor. Bu işin sanatsal kısmı ağırlıkla çizim bence.