Belgesel

[abolardis]

Akşam yatmadan ağır bir yemek yedim sanırım.
Bir anda kendimi uykunun en derin hatta en dip noktalarında buldum.
Rüyalar aleminde vizesiz bir biçimde seyahat ederken bir o yana bir bu yana bir anda kendimi eski bir cadde de buldum.
Aman yarabbi !
İzlediğim belgesellerin etkisimidir bilinçaltının üstünün ,arkasının, altının tesirimidir bilinmez etrafımda garip garip yaratıklar.
Bir baktım en az 20 çift öküz başlı antilop cadde de dolanıyor.
Arada bir o mübarek boynuzlarıyla birbirleriyle iletişim kurmak için sırtlarını
kaşıyorlar.
Hatta arada bir ileri gidip tos da yapıyorlar.
Garibime gitti.
Hayırdır dedim.
-Ey öküz başlı antilop kardeşlerim.
-Küresel ısınmamı oldu ?
-Bilmediğimiz bir mülteci akınımı ?
-İnsan beklerken siz nerden çıktınız değerli biladerlerim dedim.
Aralarında sürünün lideri galiba biraz ağır abi rolünde olan bir eli cebinde bir eli sigara içiminde gözünde güneş gözlüğü yan yan bakarak
" Ne mültecisi birader biz atadan dededen beri bu caddeliyiz."
- Yedi göbekten beri sürü halinde gezeriz.
Derin homurtular çoğalınca ufak ufak uzaklaştım.
Ne olmaz ne olmaz.
Taa Afrika'dan Kara Kıtadan tanırım bu af buyrun öküzleri.
Ne zaman ne yapacakları belli olmaz.
Yeri gelir aslana bile sırtarır bu sığırlar.
Neyse çok uzatmayayım yürümeye devam ettim.
İlerde bir dükkan açmış karı koca iki leopar tezgahı da kaldırımın üstüne dizmiş.
Geçecek yer bulamıyorsun.
O da yetmezmiş gibi alan hakimiyeti için ikide bir elektrik direğine kendi usullerine göre işaret bırakıyorlar.
Bu durumda garibime gitti.
-Değerli yırtıcı kardeşlerim bak kaldırımdan geçemiyoruz.
Hani biraz geri çekseniz.
Leopar karı koca oralı bile olmadı.
Arada bir azı dişlerini gösterip yeniden kendi usullerine göre işaretleme yaptılar.
Üzerime müzerime gelir ancak topukladım.
İlerde bir çay ocağı var.
Bari dedim demli bir çay içersem bu kabusun etkisi biraz azalır.
Bir baktım sakallı bir timsah çetesi hepside duman altı olmuş.
Bir yanda çay bir yanda vermişler gözüne sigaranın içerde göz gözü görmüyor.
-Usta bir çay alabilirmiyim demeye kalmadı yanımda ki timsahın kuyruğu az kalsın beni devirecekti.
-Hop birader.Dİyecek oldum.
-Çenesini açan iri kıyım timsah kuyruğuma basma tepemi attırma dedi.
Oradan uzaklaştım boş ver dedim çayı mayı bulaşmasın bu kerkenezler.
Neyse ileride park var orada neşemi bulurum dedim.
Banka bir oturdum.
Ne kadar babun varsa daldan dala hoplayıp zıplıyor.
Erik dalı gevrekmidir değilmidir tartışması yapıyorlar.
Bir kere gevrektir dedim ben biliyorum.
Sen karışma kardeş dediler.
Bizim atalarımızdan beri devam edegelen bir konudur bu.
Tabi olur kem küm haddimize değil.
En iyisi eve gitmekte epey uzaklaşmışım mecburen toplu toplu taşıma kullanacağım.
Taksi çok yazar ne gerek var.
Toplu taşımaya bir bindim.
Bir sürü Su aygırıda doluşmazmı.
Arada zor nefes alıyorum.
Neredeyse bayılıcam.
Arkadaşlar lütfen biraz dikkat desemde içlerinden biri boş bir koltuğa geçtide ancak nefes alabildim.
İlk durakta indim.
Boş ver yürürüm daha iyi.
Yürürken uyandım da bu kabustan zar zor kurtardım.

Vahşi Cangıldamıyız kenttemi yaşıyoruz bilemedim.

( Yazanın notu : cangıl okunur jungle yazılır.Ben okuduğum gibi yazdım.)