abolardis
Onursal Üye
- 12 Şub 2011
- 6,630
- 24,406
Çok küçüğüm daha dün beni annemin bedeninden ayırdılar.Annemde bende çok ağladık.Sonra bilmediğim hiç tanımadığım iki ayaklı kolları dal ayakları budaklı insanlar beni annemin çok uzağında bir toprağa diktiler.Çok huzursuz oldum.Bayağıda korktum ilk kez kendi başıma kalıyorum.Çevrede tanıdığım hiç kimse yok.Çok küçüğüm.
Bugün annemden ayrı geçen ilk gün onun yanında ne kadar da mutluydum.Akşam güneş batınca biraz üşüdüm annemin sıcak yaprakları ile beni sarmasını çok özledim.Her zaman gölgesi üstümdeydi o kadar büyüktüki kendimi o kadar emniyette hissediyordum ki.Serpilip büyüyor güneşe kadar uzanabileceğimi düşünüyordum.Annem bana bazan gülerek bakıyor yapraklarını açıyor sonra sıkıca beni sarıyordu.Onun yüreğinin sıcaklığını içimde hissediyordum.Bende ona bir daha sarılıyordum.Bir daha daha çok küçüğüm diyordum.Anne daha çok küçüğüm oda bana küçüğüm diyordu sen daha çok küçüksün kocaman yüreğiyle.
Şimdi buralarda çok yalnızım bugün bana su vermeye geldiler.Etrafımda ki toprağı eşelediler.Toprak anaya doğru bedenimden can damarları uzanmaya başladı.Biraz içim gıdıklandı.Neler oluyor bana çok şaşkınım.Toprak ana korkma uzan bana diyor kabul etmeye hazırım seni.Annemi hala çok özlüyorum ben daha çok küçüğüm.
Annemden ayrılalı haftalar geçti biraz serpildim.Toprak anayla kucaklaştım.Bedenimi doğaya açtım.İçimde garip şeyler oluyor köklerim büyüdü yeryüzü ile kucaklaştı.Dallarım uzadı gökyüzüne ulaştı.Bir kaç misafir karınca üzerimde sohbet ediyor.Mİnik minik aşık serçeler dallarımda ötüşüyor.Bulutlar bile bana gülerek bakıyor.Üzerime yağan yağmurda bir şarkı tutturdum uçsuz bucaksız kainata bir baktım herkes
şarkının bir yanında.Kuşlar karıncalar minik sincaplar.
Yıllar geçti annemden ilk haberi bir yusufçuk getirdi.Ondan gelen selam değil sanki yüreğinden bir parça getirmiş.Kendimi tutamadım.Toprak ana bile başladı ağlamaya üzülme dedi.Ben hep buradayım.Üzülme ama dedim ben daha çok küçüğüm.Ağlama dedi Toprak ana küçücüğüm ağlama.
Uzun yıllar geçti daha da büyüdüm neredeyse annem kadar.Hep Toprak anayla konuşuyor beni mesken edinen sincaplarla dertleşiyoruz.Onlara güzel bir ev hediye ettim.Üzerimde gezinen karıncalar türlü türlü böcekler beni biraz gıdıklasada onları neşeyle kabul ediyorum misafir olarak.Dallarım da güvercin evleri o kadar mutluyumki.Hep sevgi ve aşktan konuşuyorlar.Her şeyi paylaşıyorlar.Bir gün bana hediye olarak en yüksek yamaçlardan karlı kaplı dağlardan su getirmişler içim titredi böyle bir sevgiden.Yapraklarımla sarıldım onlara.Yaşamak ne güzel diye düşündüm.Bir arada özgürce.Sevgiyle.Paylaşarak.
Hemen yanıbaşımda Toprak Anaya düşmüş bir tohumdan yeni filizlenen bir buğday tanesi gördüm.Gözlerini açar açmaz ağlamaya başladı şaşkınlıktan.Hemen teselli ettim sakın korkma dedim.Biz bak buradayız.Sakın üzülme hep yanındayız.Toprak Ana ona sıkıca sarıldı korkma küçüğüm ben senin hep yanındayım.Başını gövdeme yasladım bak dedim ben buradayım.Ona güneşli havalarda biraz gölge yaptım.Üzerimdeki çiğ tanelerinden ikram ettim.
Uzun yıllar geçti aradan beni annemden ayıran insanlar yine geldiler.Ellerinde garip aletler.Toprak Ana sürekli ağlıyor.Niye ağlıyorsun dedim.Karıncalar bile kaçıştı.Güvercinler de bir feryadı figan serçeler gözyaşı döküyor.Derin bir acı Beni Toprak anadan ayırmaya başladılar.Korkunç bir makine her yanım paramparça o insanlar da sırtlanvari bir gülme kirli elleriyle kirli aletleriyle bana saldırıyorlar.Ne kadar çabalasamda bir anda yere yığıldım.Vücudum dallarım yapraklarım bütün bedenim küstü hayata bir anda.Toprak anada kaldı köklerim.Kapandı gözlerim.
---------------------------------------------------
Ağaçlar ,altında oturduğumuz sevgiliye aşk şiirleri okuduğumuz sırtımızı dayayıp kayan yıldızları izlediğimiz.Kırpışan geceye aşkla baktığımız.
Ağaçlar ,ısınmak için yaktığımız barınmak için ev yaptığımız ihtiyarlayınca elimizde dayanak olarak kullandığımız.
Ağaçlar ,bizi yaşatmak için oksijen veren kitap ve kağıt olarak kullandığımız üzerinde resim yaptığımız.
Ağaçlar, kızdığımız da hakaret olarak kalas , odun , kereste ,tahta dediğimiz.İnceltip çıta yaptığımız bazan lata olarak kullandığımız. kavgada sopa yaptığımız.
Ah bu insan oğlu tahrip etmediği bir şey kaldımı acaba dünyada.Ne kadar vahşi ne kadar saldırgan bir ırk.
Bugün annemden ayrı geçen ilk gün onun yanında ne kadar da mutluydum.Akşam güneş batınca biraz üşüdüm annemin sıcak yaprakları ile beni sarmasını çok özledim.Her zaman gölgesi üstümdeydi o kadar büyüktüki kendimi o kadar emniyette hissediyordum ki.Serpilip büyüyor güneşe kadar uzanabileceğimi düşünüyordum.Annem bana bazan gülerek bakıyor yapraklarını açıyor sonra sıkıca beni sarıyordu.Onun yüreğinin sıcaklığını içimde hissediyordum.Bende ona bir daha sarılıyordum.Bir daha daha çok küçüğüm diyordum.Anne daha çok küçüğüm oda bana küçüğüm diyordu sen daha çok küçüksün kocaman yüreğiyle.
Şimdi buralarda çok yalnızım bugün bana su vermeye geldiler.Etrafımda ki toprağı eşelediler.Toprak anaya doğru bedenimden can damarları uzanmaya başladı.Biraz içim gıdıklandı.Neler oluyor bana çok şaşkınım.Toprak ana korkma uzan bana diyor kabul etmeye hazırım seni.Annemi hala çok özlüyorum ben daha çok küçüğüm.
Annemden ayrılalı haftalar geçti biraz serpildim.Toprak anayla kucaklaştım.Bedenimi doğaya açtım.İçimde garip şeyler oluyor köklerim büyüdü yeryüzü ile kucaklaştı.Dallarım uzadı gökyüzüne ulaştı.Bir kaç misafir karınca üzerimde sohbet ediyor.Mİnik minik aşık serçeler dallarımda ötüşüyor.Bulutlar bile bana gülerek bakıyor.Üzerime yağan yağmurda bir şarkı tutturdum uçsuz bucaksız kainata bir baktım herkes
şarkının bir yanında.Kuşlar karıncalar minik sincaplar.
Yıllar geçti annemden ilk haberi bir yusufçuk getirdi.Ondan gelen selam değil sanki yüreğinden bir parça getirmiş.Kendimi tutamadım.Toprak ana bile başladı ağlamaya üzülme dedi.Ben hep buradayım.Üzülme ama dedim ben daha çok küçüğüm.Ağlama dedi Toprak ana küçücüğüm ağlama.
Uzun yıllar geçti daha da büyüdüm neredeyse annem kadar.Hep Toprak anayla konuşuyor beni mesken edinen sincaplarla dertleşiyoruz.Onlara güzel bir ev hediye ettim.Üzerimde gezinen karıncalar türlü türlü böcekler beni biraz gıdıklasada onları neşeyle kabul ediyorum misafir olarak.Dallarım da güvercin evleri o kadar mutluyumki.Hep sevgi ve aşktan konuşuyorlar.Her şeyi paylaşıyorlar.Bir gün bana hediye olarak en yüksek yamaçlardan karlı kaplı dağlardan su getirmişler içim titredi böyle bir sevgiden.Yapraklarımla sarıldım onlara.Yaşamak ne güzel diye düşündüm.Bir arada özgürce.Sevgiyle.Paylaşarak.
Hemen yanıbaşımda Toprak Anaya düşmüş bir tohumdan yeni filizlenen bir buğday tanesi gördüm.Gözlerini açar açmaz ağlamaya başladı şaşkınlıktan.Hemen teselli ettim sakın korkma dedim.Biz bak buradayız.Sakın üzülme hep yanındayız.Toprak Ana ona sıkıca sarıldı korkma küçüğüm ben senin hep yanındayım.Başını gövdeme yasladım bak dedim ben buradayım.Ona güneşli havalarda biraz gölge yaptım.Üzerimdeki çiğ tanelerinden ikram ettim.
Uzun yıllar geçti aradan beni annemden ayıran insanlar yine geldiler.Ellerinde garip aletler.Toprak Ana sürekli ağlıyor.Niye ağlıyorsun dedim.Karıncalar bile kaçıştı.Güvercinler de bir feryadı figan serçeler gözyaşı döküyor.Derin bir acı Beni Toprak anadan ayırmaya başladılar.Korkunç bir makine her yanım paramparça o insanlar da sırtlanvari bir gülme kirli elleriyle kirli aletleriyle bana saldırıyorlar.Ne kadar çabalasamda bir anda yere yığıldım.Vücudum dallarım yapraklarım bütün bedenim küstü hayata bir anda.Toprak anada kaldı köklerim.Kapandı gözlerim.
---------------------------------------------------
Ağaçlar ,altında oturduğumuz sevgiliye aşk şiirleri okuduğumuz sırtımızı dayayıp kayan yıldızları izlediğimiz.Kırpışan geceye aşkla baktığımız.
Ağaçlar ,ısınmak için yaktığımız barınmak için ev yaptığımız ihtiyarlayınca elimizde dayanak olarak kullandığımız.
Ağaçlar ,bizi yaşatmak için oksijen veren kitap ve kağıt olarak kullandığımız üzerinde resim yaptığımız.
Ağaçlar, kızdığımız da hakaret olarak kalas , odun , kereste ,tahta dediğimiz.İnceltip çıta yaptığımız bazan lata olarak kullandığımız. kavgada sopa yaptığımız.
Ah bu insan oğlu tahrip etmediği bir şey kaldımı acaba dünyada.Ne kadar vahşi ne kadar saldırgan bir ırk.
Son düzenleme:
