Kozmos
Kıdemli Üye
- 9 Tem 2016
- 213
- 2,325
Şöhret her türden aşırılığı gerektirir. Gerçek şöhretten bahsediyorum,
kemirici bir neon ışığından; silinip giden devlet adamlarından
ya da çenesiz hükümdarlardan değil. Gri boşlukta yapılan uzun
yolculuklardan bahsediyorum. Tehlikeden bahsediyorum, her dipsiz
boşluğun kenarından, cumhuriyetin düşlerine erotik bir dehşet
katan bir adamın durumundan. Bu uç bölgelerde, canavarca ve vulvamsı,
tecavüzün anılarıyla nemli diyarlarda yaşamak zorunda olan
adamı anlayın. Yarı deli olsa bile halkın tam deliliği tarafından yutulmuş;
bütünüyle mantıklı, cehennemdeki bir bürokrat, sağ kalışın
gizli bir dehası olsa bile halkın sağ kalanlara karşı duyduğu küçümseme
yüzünden yok edilmesi kesin.Ün. Bu özel tür, öfkeyle kendi
kendinden besleniyor, daha aşağı insanların danışmanlarının kötü
şöhret adını vereceği şeyden. Limuzinlerde histeri, dinleyiciler arasında
bıçak kavgaları, tuhaf davalar, hainlik, bütün şeytanların toplandığı
yer ve uyuşturucular. Belki de gerçek şöhretin tek doğal kanunu
ünlü adamın, eninde sonunda, intihar etmeye zorlanmasıdır.
(Bir rock'n'roll kahramanı olduğum açık mır)"
"Great jones Street" adlı romandan. Yazan: Don DeLitto
Ziyaretçiler için gizlenmiş link,görmek için
Giriş yap veya üye ol.