Lami Tiryaki
Onursal Üye
- 21 Nis 2009
- 513
- 3,729
Uyarı! Aşağıdaki yazı, Teks aylık serinin 94, 95 ve 96. sayılarında yayınlanan hikaye hakkında detay bilgiler vermektedir.
Claudio Nizzi’nin yazıp Jose Ortiz’in çizdiği ve-8 yıllık bir gecikmeyle-2009’un Mayıs’ında ülkemizde yayınlanmaya başlanan Dehşetin Maskesi (La maschera dell'orrore) ilginç bir macera. Üç sayı süren öykünün ilk iki sayısı tipik bir Teks öyküsü. Dakota kızılderililerinin yaşadığı soğuk kuzey topraklarında geçen hikaye, kabilesinden ayrılan asi kızılderili savaşçılarının beyazlarla savaşma heveslerinden dolayı yarattıkları dehşet ve gerilimli ortamı anlatan tipik bir Nizzi hikayesi. Tahmin edileceği üzere, bilge şef kahramanlarımızı çağırıp olayı çözmelerini ister. Teks ve Karson daha gelir gelmez olayların merkezine yerleşirler. Senaryoda verilen bir ipucundan yola çıkarak olayı çözegelirler (ne kadar klişe olursa olsun Teks kendini okutuyor arkadaş. Bir sihri var bu işin). Ancak 3. sayı Orman Tamtamları (Tamburi Nella Foresta) isimli final sayısında Nizzi mümkün mertebe kendini aşmaya çalışmış. Hani bazı mantık hataları ve o kadar kolay çözülebilir bir final bölümü ortaya koymasa neredeyse başaracakmış!
Aslında soğuk topraklarda hem Dakota’lara, hem de beyazlara dehşet salan olayların kaynağında asi yerlileri örgütleyen, yüzünü bir kurukafa maskesiyle gizleyen esrarengiz biri vardır. Bölgedeki silah kaçakçılarından, kızılderili ajanlarına kadar mükemmel bir örgütlenmeyle yakınlardaki Clark Kalesi’ni yerle bir ederek işe başlama niyeti olan bu dehşet verici örgütün lideri, çevreye saldığı korku ile ön plana çıkıyor. Nizzi özellikle ikinci albüm Gölde Tuzak’ın yarısından itibaren iyice belirginleşen çok sağlam tiplemeler oluşturmuş. Bu sayfalardan itibaren Jean Giraud’nun Blueberry’sinden fırlamış gibi duran Fort Clark’ın çavuş Buford’u, Teks tarihinin belkide en kendine münhasır tiplemelerinden “Fransız”ı, kızılderili ajanı Charlie Ford’un bölgenin sağlık meleği hemşire karısı Mabel’iyle çok özel bir karakterler geçidi izlemeye başlıyoruz. Özellikle Fransız, benim çok ilgimi çekti. Hele Teks ile ilk karşılaştığı bir sahne varki tadından yenmez.
Maceranın final bölümü olan üçüncü sayının ikinci kısmında hikayenin merkezine oturtulan maskeli intikamcının hikayesi de öyle kolay yutulur lokma değil. Karşımızda saf bir kötü yerine karizması ve bir “hikayesi” olan ilginç bir karakter yeralmaktadır. Hani sırf bu final için bile ileride bu macera insanın aklında tekrar okunma güdüsü yaratıyor.
Peki maceranın Fantom’la ne ilgisi var? Zaten kurukafa maskeli karakterimizden bahsedince bir miktar ilgiyi kurmuş olmalısınız. Ancak bu kadarla sınırlı değil. Asi çetenin sembolü, Fantom’unkine oldukça benzeyen kurukafa, ki bunu çetedeki tüm yerliler bir madalyon halinde boyunlarına asıyorlar. Çete, ormanın derinliklerinde etrafı bir gölle çevrili meskun ve çok sağlam konunan bir mekanda ikamet ediyor. Bu mekana gidilen yoldaki ağaçlarda ünlü kurukafa sembolleri var. Maceranın sadece başında Kurukafa’nın bahsettiği merkeze ulaşmaya çalışanların engellenmesi için kurulan tuzaklar sözkonusu. Ancak daha sonra bu detaya pek değinilmemiş. Ormandaki haberleşme tamtamlarla sağlanıyor. Hatta bu tamtamlar, bölgeye yaklaşanlara epey korkulu hisler yaşatıyor... Bengali ormanlarındaki gibi. Kurukafa, yerliler arasında tıpkı Fantom gibi bir ruh sanılıyor ve ondan hem korkuluyor, hem saygı duyuluyor. Maceranın sonunda biz de bu adama bir şekilde saygı duyuyoruz zaten. Kurukafa, altın madenleri işleterek, emrindeki yerlilerin ihtiyaçlarını ve silah teminini gerçekleştiriyor. Bir anlamda Fantom evreninin bir ters yansıması gibi. Nizzi yazarken gerçekten Fantom’dan esinlenmiş midir acaba? Bence evet. Her ne kadar bunu açıkça gösteren çok kuvvetli detaylara sahip değilsek te, bence bir esinlenme var. Yoksa bile, eğer sağlam bir Fantom okuruysanız, okurken bir ilgi kurmak hiç zor değil. Dehşetin Maskesi, son bölümüyle klişe Teks hikayelerinden farklılaşan sağlam bir macera. Tavsiye ederim.
Maceranın Kronolojisi:
Yazan:Claudio Nizzi
Çizen:Jose Ortiz
Bonelli:
1-La Maschera dell’orroe : 494, Aralık 2001
2-Agguato Sul Lago : 495, Ocak 2002
3-Tamburi Nella Foresta : 496, Şubat 2002
Türkiye:
1-Dehşetin Maskesi : 94, Mayıs 2009
2-Gölde Tuzak : 95, Mayıs 2009
3-Orman Tamtamları : 96, Haziran 2009
Selamlar
Lami
Claudio Nizzi’nin yazıp Jose Ortiz’in çizdiği ve-8 yıllık bir gecikmeyle-2009’un Mayıs’ında ülkemizde yayınlanmaya başlanan Dehşetin Maskesi (La maschera dell'orrore) ilginç bir macera. Üç sayı süren öykünün ilk iki sayısı tipik bir Teks öyküsü. Dakota kızılderililerinin yaşadığı soğuk kuzey topraklarında geçen hikaye, kabilesinden ayrılan asi kızılderili savaşçılarının beyazlarla savaşma heveslerinden dolayı yarattıkları dehşet ve gerilimli ortamı anlatan tipik bir Nizzi hikayesi. Tahmin edileceği üzere, bilge şef kahramanlarımızı çağırıp olayı çözmelerini ister. Teks ve Karson daha gelir gelmez olayların merkezine yerleşirler. Senaryoda verilen bir ipucundan yola çıkarak olayı çözegelirler (ne kadar klişe olursa olsun Teks kendini okutuyor arkadaş. Bir sihri var bu işin). Ancak 3. sayı Orman Tamtamları (Tamburi Nella Foresta) isimli final sayısında Nizzi mümkün mertebe kendini aşmaya çalışmış. Hani bazı mantık hataları ve o kadar kolay çözülebilir bir final bölümü ortaya koymasa neredeyse başaracakmış!
Aslında soğuk topraklarda hem Dakota’lara, hem de beyazlara dehşet salan olayların kaynağında asi yerlileri örgütleyen, yüzünü bir kurukafa maskesiyle gizleyen esrarengiz biri vardır. Bölgedeki silah kaçakçılarından, kızılderili ajanlarına kadar mükemmel bir örgütlenmeyle yakınlardaki Clark Kalesi’ni yerle bir ederek işe başlama niyeti olan bu dehşet verici örgütün lideri, çevreye saldığı korku ile ön plana çıkıyor. Nizzi özellikle ikinci albüm Gölde Tuzak’ın yarısından itibaren iyice belirginleşen çok sağlam tiplemeler oluşturmuş. Bu sayfalardan itibaren Jean Giraud’nun Blueberry’sinden fırlamış gibi duran Fort Clark’ın çavuş Buford’u, Teks tarihinin belkide en kendine münhasır tiplemelerinden “Fransız”ı, kızılderili ajanı Charlie Ford’un bölgenin sağlık meleği hemşire karısı Mabel’iyle çok özel bir karakterler geçidi izlemeye başlıyoruz. Özellikle Fransız, benim çok ilgimi çekti. Hele Teks ile ilk karşılaştığı bir sahne varki tadından yenmez.
Maceranın final bölümü olan üçüncü sayının ikinci kısmında hikayenin merkezine oturtulan maskeli intikamcının hikayesi de öyle kolay yutulur lokma değil. Karşımızda saf bir kötü yerine karizması ve bir “hikayesi” olan ilginç bir karakter yeralmaktadır. Hani sırf bu final için bile ileride bu macera insanın aklında tekrar okunma güdüsü yaratıyor.
Peki maceranın Fantom’la ne ilgisi var? Zaten kurukafa maskeli karakterimizden bahsedince bir miktar ilgiyi kurmuş olmalısınız. Ancak bu kadarla sınırlı değil. Asi çetenin sembolü, Fantom’unkine oldukça benzeyen kurukafa, ki bunu çetedeki tüm yerliler bir madalyon halinde boyunlarına asıyorlar. Çete, ormanın derinliklerinde etrafı bir gölle çevrili meskun ve çok sağlam konunan bir mekanda ikamet ediyor. Bu mekana gidilen yoldaki ağaçlarda ünlü kurukafa sembolleri var. Maceranın sadece başında Kurukafa’nın bahsettiği merkeze ulaşmaya çalışanların engellenmesi için kurulan tuzaklar sözkonusu. Ancak daha sonra bu detaya pek değinilmemiş. Ormandaki haberleşme tamtamlarla sağlanıyor. Hatta bu tamtamlar, bölgeye yaklaşanlara epey korkulu hisler yaşatıyor... Bengali ormanlarındaki gibi. Kurukafa, yerliler arasında tıpkı Fantom gibi bir ruh sanılıyor ve ondan hem korkuluyor, hem saygı duyuluyor. Maceranın sonunda biz de bu adama bir şekilde saygı duyuyoruz zaten. Kurukafa, altın madenleri işleterek, emrindeki yerlilerin ihtiyaçlarını ve silah teminini gerçekleştiriyor. Bir anlamda Fantom evreninin bir ters yansıması gibi. Nizzi yazarken gerçekten Fantom’dan esinlenmiş midir acaba? Bence evet. Her ne kadar bunu açıkça gösteren çok kuvvetli detaylara sahip değilsek te, bence bir esinlenme var. Yoksa bile, eğer sağlam bir Fantom okuruysanız, okurken bir ilgi kurmak hiç zor değil. Dehşetin Maskesi, son bölümüyle klişe Teks hikayelerinden farklılaşan sağlam bir macera. Tavsiye ederim.
Maceranın Kronolojisi:
Yazan:Claudio Nizzi
Çizen:Jose Ortiz
Bonelli:
1-La Maschera dell’orroe : 494, Aralık 2001
2-Agguato Sul Lago : 495, Ocak 2002
3-Tamburi Nella Foresta : 496, Şubat 2002
Türkiye:
1-Dehşetin Maskesi : 94, Mayıs 2009
2-Gölde Tuzak : 95, Mayıs 2009
3-Orman Tamtamları : 96, Haziran 2009
Selamlar
Lami
Son düzenleme:
: KİLLİNG
